Sevgilim Sevgilim sensiz bir gün daha geçti
Daha önce geçen günler gibi.
Sen gittiğin günden beri kayboluyorum düşünce dünyasında.
Her düşüncem sen, her çözümüm sen, seni sen yapan sen, beni ben var yapan yine sen..
Sen gidince, kalabalık içinde haykırıyorum! nerdesin nerdesin sevgilim diye haykırıyorum ama sesim içimde yankılanıyor.
Beni var eden sen gittin artık sürgün ettin beni kendine.
Sensizlik içinde benim senin içinde var açmak isteyen bir çiçek açamayan bir çiçek.
Zamansız gidişin çöle düşmüş bir yağmur gibi.
Renklerimi aldın benden, sıcaklıgımı aldın, beni ben yapan herşeyimi aldın beni ben yapanlar kaldı senin içinde..
Sevgilim..
Al götür beni buralardan benligin içinde gittigin derinliklere.
Koru muhafaza et beni benliğinin içinde.
Senin benliğin öyle bir benlik ki, solan bir ağacı yeşertir. Körlerin görmesini sağlar, Sağırların duymasını sağlar..
Sen gibi beni sende saklayan yok bu dünyada..
Sesleniyorum, bağırıyorum, beni duymuyormusun? Ey sevgili.
Artık çık gel hep senin hayalini kurdum. Beni benden, benliğine hapis etmeni..
Yada yokmusun?
Onca umutlarım hayallerim bir hiçmiydi?
Yoksa Yoksa sen yokmusun? Bir umut hayelden ibaretmisin..
O zaman rüyalarıma gel orada benliğine al beni.
Al beni benliğine ısıt beni koru beni..
Saydam Adam..