Dünlerin olmalıydım senin,
Tozlu rafın arasındaki bir kitaptan,
Usulca sızmalıydım hayatına.
Eksik parçalarını toplayıp,
Yapboz gibi birleştirmeliydim…
Dünlerin olmalıydım senin,
Sokaklarda unutulduğunu sandığında,
Köşe başından ben çıkmalıydım ansızın.
Usulca koluna girip, omzuna yaslanıp,
Bulunmuşluğu yaşatmalıydım…
Dünlerin olmalıydım senin,
Acıların toplanıp yer etmeden ruhunda,
Çöpçü balığı olup yüreğinin,
En derininde beslenmeliydim onlarla;
Arındırmalıydım seni…
Dünlerin olmalıydım senin,
Karanlık ve yalnız gecelerinde yıldızın,
Soğuk kış gecelerinde battaniyen,
Sıcak gecelerinde tatlı ayazın,
Sabah uykundan uyandıran, perin olmalıydım…
Dünlerin olmalıydım senin,
Hesabı ödemeden gittiğin aşksız günlerine,
En ağır ilk ipoteği koymalı,
Başından gitmiş aklını,
Tatlı kaprislerimle ben yemeliydim…
Dünlerin olmalıydım senin,
Gözlerini kapatıp düşündüğünde,
Bir aşk filmi görmeliydin geçmişe dair.
Film şeridinden geçen her karende,
Benimle tamamlanmalıydın…
Dünlerin olmalıydım senin,
Yarınların olmak isteyenlere inat,
Plakların gibi özenle sakladığın,
Dinlediğin alışılmış şarkıdan sonra,
" Ne varsa dünde var ’’ deyip beni söylemeliydin..​