Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 79. Sone

Eskiden senden yardım dileyen bir bendim de
Güzel varlığın yalnız benim şiirimdeydi;
Artık yıkım başladı ince dizerimde
Hasta perim yer verdi başkalarına şimdi.
Tatlı sevgilim doğru: güzelliğini yazan

Kalem hak etmeli bu emekteki değeri;
Ne var ki sana böyle övgüler sunan ozan
Hep senden çaldığını yine veriyor geri.
Sende erdem bulursa o deyimi çalmıştır
Senin öz varlığından; sana güzellik verse
O güzelliği senin yanağından almıştır;
Sırf sende yaşayanı övebilir överse.

Sakın teşekkür etme sana söylediğine
Çünkü onun borcunu ödeyen sensin yine.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 80. Sone

Ah çok bocalıyorum yazdığımda övgünü

Seni anlatıp-duran üstadla yarışmak zor:
Vargücüyle övüyor senin yaygın ününü
Dilimi bağlayarak bana söz bırakmıyor.
Sendeki değerlerin o engin ummanında
Cılız yelkenliler de güçlüler de yol alır
Benim fındık kabuğum hiçtir onun yanında
Ama senin utkuna hiç yılmadan açılır.
Beni tutup yüzdürür en sığ yardımın bile
O senin derin sessiz: dibinde ilerlerken;
Ben boraya tutulsam tekneciğim nafile
Ama o sapasağlam mağrur dik pupayelken.

Ben atılsam da kalır o dört başı bayındır;
En kötüsü: batarak çürümem aşkımdandır

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 81. Sone

Belki ben sağ kalır da yazarım kitabeni
Belki de sen yaşarsın ben çürürken toprakta;
Anılardan koparıp alamaz ölüm seni
Ben unutulsam bile tüm gözlerden uzakta.
Benim yazdıklarımla adın ölümsüz olur;
Ben bugün ölsem herkes için ölüyüm yarın
Toprağın bana verip vereceği bir çukur
Oysa sen hep yaşarsın gözünde insanların.
Sevecen dizelerim anıt olacak sana:
Henüz doğmamış gözler okuyacak durmadan
Yarınki diller övgü sunacak varlığına
Bugün soluk alanlar göçse bile dünyadan.

Sonsuz yaşayacaksın kalemimin gücüyle

Gireceksin her ağza her soluğa her dile.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 82. Sone

Doğru evli değilsin benim Esin Perimle:
Ne çıkar yakınmadan okusan her eseri
Kutsamak için o en güzel konuyu dile
Getiren yazarların adadığı sözleri?
Sen hem görünüşünle hem bilginle güzelsin
Benim övgülerimi aşan değerlerin var -

Artık şart oldu: Zaman günü güne düzelsin
Sen ondan daha taze izleri ara tekrar.
Öyle yap sen istersen onlar abartsın böyle
Zorlama yapmacıklı lâflar uyduradursun;
Senin gerçek erdemin dosdoğru sözleriyle
Övülür doğruluktan hiç şaşmayan dostumun.

Kimin yanağına kan gerekiyorsa ona
Sürülsün âdi boya; senin için boşuna.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 83. Sone

Gördüm resim gerekmez senin güzelliğine

Resme hiç yeltenmedim seni göstermek için;
Gördüm ya da sandım ki gitmişsin ötesine
Ozanın borcu olan kısır ödemelerin.
İhmalim bu yüzdendir övgünü unuttumsa;
Sen de görebilirsin sapasağlam yaşarken:
Şu yeni tüy kalemler nasıl kalıyor kısa-
Erdemi hele senin erdemini yazarken.
Suçluluğuma verdin sessizliğimi iyi
Çünkü bu dilsizliğim şan getirecek bana;
Susuşum yıpratmamış oluyor güzelliği
Başkası can yerine gömüt verirken sana.

O güzel gözlerinin her birindeki canın
Gücünü övemez ki senin çifte ozanın.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 84. Sone

Daha ne diyebilir en güçlü anlatanlar
Sen işte yalnız sensin diye övünce seni;
Dünyada kimde bunca birikmiş güzellik var

Kim bulabilir senin örneğini eşini?
Biraz ün sağlamazsa anlattığı insana
Kalem fukaralıktan bir deri bir kemiktir;
Hikâyeni kâğıda geçiren yazar sana
Sen işte sensin derse yazdığını yüceltir.
Sende ne yazılıysa suret çıkarsın ondan
Bozmaksızın doğa’nın ortaya koyduğunu;
Bak bu eş nasıl verir onun sanatına şan:
Her yerde hayranlıkla izlerler üslûbunu.

Güzel nimetlerine sen leke sürüyorsun:
Övgüye çok düşkünsün değer düşürüyorsun.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 85. Sone

İlham Perimin dili bağlı bilir haddini;
Gel gör ki başkaları övgüne övgü katmış
Altın kalemler mutlu günlere saklar seni
Periler şiirleri senin için yaratmış.
Başkasında parlak söz bende güzel duygu var:
Cahil bir çömez gibi yalnız ‘Amin’ derim ben
Döküldükçe biçimli ışıl ışıl dualar
Kudretli dehâların perdahlı kaleminden.
Onlar seni övdükçe ‘Doğru öyledir derim
Ve taze övgülerle süslerim övgüleri;
O denli güçlüdür ki sessiz düşüncelerim
Sevgim aşar hepsini lafta kalsa da geri.

Hoşlansan da onlardan laf söylüyorlar diye

İnan bendeki dilsiz ama gerçek sevgiye.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 86. Sone

Onun bir kalyon gibi heybetli pupayelken
Hazinene yönelen görkemli şiiri mi
Düşünceler beynimde fışkırmayı beklerken
Onlara mezar yaptı doğacakları rahmi?
Vurup canıma kıyan ölümsüzlük katında
Yazmayı hortlaklardan öğrenen dehâsı mı?
Hayır ne kendi ne de gece karanlığında
El uzatan dostları yıpratmaz sanatımı.
Ne ozan övünmeli ne de onu her gece
Düşünceyle besleyen karagün dostu hortlak
Ben yenilmişim gibi sessizliğe düşünce:
Onlar gönlüme asla korku saçamayacak:

Gel gör ki cömert yüzün gülmüş öbür ozana
Güçsüz kalmış şiirim konu kalmamış bana.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 89. Sone

Bana sırt çevirdinse bir kusurum yüzünden
Anlatayım suçumun nedir aslı astarı;
Bana topalsın dersen aksak yürürüm hemen:
Savunmam üstlenirim yüklediğin suçları.
Sen sokmak istedin ya beni başka biçime:
Sevgilim senin bana vereceğin utancı

Ben katmerli yaparım; arzun doğdu içime
Tanışıklığı boğup oldum sana yabancı.
Hiç yürümem seninle; dilsiz gibi dururum
Canım gibi sevdiğim adını anmam artık
Serde küfürbazlık var; belki boş bulunurum
Ağzımdan kaçar diye şu eski tanışıklık.

Vuruşurum kendime karşı senin uğruna;
Nefret ettiğin kimse sevgi duymam ona.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 90. Sone

Hemen nefret et benden nefret etmek istersen
Tam şimdi dikilirken dünya benim karşıma;
Beni ezmek isteyen talihe destek ol sen.
Ben yere yıkıldıktan sonra artık hiç vurma.
Ah yapma son bulunca üzüntüsü gönlümün;
Üstesinden gelmiştim bıçak vurma yarama
Fırtınalı geceyi izleyen yağmurlu gün
Gibi üstüme çökme zaferi oyalama.
Son bırakan sen olma beni bırakacaksan
Kıymadan bana başka nice bücür üzüntü.
Sen başlangıçta gel ki tadayım tâ en baştan
Şu talihin gücünde her ne varsa en kötü.

Şimdi yaman görünen başka ufacık dertler
Senden yoksun kalışım yanında hiçe iner.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 91. Sone

Kimi soyla övünür kimi hünerleriyle
Kimininki zenginlik kimininki sert pazı

Kiminde giyim kuşam korkunç rüküşse bile
Kiminde saf kan atlar kiminde şahin tazı;
Her merakın kendine göre bir büyüsü var
Hoşlananlar çıkarmaz onu gönüllerinden;
Ama beni doyurmaz bölük pörçük meraklar
Benim bir sevgim var ki üstündür her birinden.
Soylu doğmak nedir ki seni sevmek elverir
Parlak urbalardan hoş servetten daha zengin
Bana şahinden attan fazla zevk verir;
Bende bütün övünçler benim oldukça sevgin.

Derdim şu ki hepsini bir gün alır kaçarsın
Yoksun kalan gönlüme sonsuz dertler saçarsın.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 92. Sone

Kendini çalmak için yap elinden geleni
Yine de sen benimsin sonuna kadar ömrün;
Hayatım sürer ancak gönlüm sevdikçe seni
Yaşamak sona erer bu sevgi bittiği gün .
Artık korkutmaz beni en korkunç acı bile
Çünkü daha ilk acı benim ölümüm olur;
Senin keyfine kalsam ne dert biter ne çile
Oysa şimdi varlığım işkenceden kurtulur:
Artık kaygım olamaz cayarsın diye belki

Çünkü sen cayar caymaz bitmiş demektir ömrüm;
Bahtın bana verdiği fırsat öyle güzel ki
Nasıl mutlu sevdimse öyle mutlu ölürüm.

Karanlıktan korkmamak gibi mutluluk var mı?
Sen sırt çevirsen bile bunu ruhum duyar mı?

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 93. Sone

Yaşayıp gideceğim sâdık sanarak seni
Boynuzlu koca gibi. Sevginin yüzü hâlâ
Bana gerçek görünür olsa bile yepyeni;
Kalbin uzaktaysa da benimsin bakışlarınla.
Hiçbir nefret yaşatmaz senin gözündeki nur
Anlayamam sendeki değişme nasıl nerden.
Sahte gönlün tarihi çok gözlerden okunur:
Öfkeden çatık ‘kaştan acayip çizgilerden.
Bak Tanrı yaratırken şöyle buyurmuş sana:
Sevgi senin yüzünde sonsuza dek yaşasın;
Duyduğun düşündüğün yaptıkların bir yana

Sadece tatlılıktan söz etsin bakışların.

Güzelliğin gelişir Havva elması gibi
Görünüşün değilse erdemlerin sahibi.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 94. Sone

Hiç can acıtmayanlar incitme gücü varken

Her şeyi yapabilir görünüp yapmayanlar
Kaya gibi duranlar başkasını sarsarken
Tamaha sırt çevirip haram şey kapmayanlar
Tanrı lûtfunun helâl mirasçısıdır hepsi
Doğa nimetlerini yok olmaktan esirger
Hepsi kendi yüzünün sahibi efendisi;
Bu yetkin erdemlere herkes bekçilik eder
Mevsime güzellikler getiren yaz çiçeği
Yaşar kendi belirli ömrünü ölür sonra;
Ama kötü bir illet bozar bozma çiçeği
Şanı makara olur en değersiz otlara.

En tatlı şeyler ekşir kötü işler yaparak:
Ottan çok daha iğrenç kokar çürüyen zambak

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 95. Sone

Ne tatlar ne sevgiler verirsin sen utanca
O bir kemirgen gibi yerken mis kokan gülü
Sende koncalar açan güzelliğe konunca!
Ah günahların nice hoş şeylerle örtülü!
Çapkınca geçirdiğin günleri anlatan dil
Şırfıntılık kondursa sana acı sözlerle

Vergileri yine de övgüden farklı değil:
Utancı kutsal yapar adını anmak bile.
O düşkünlükler seni seçip barınmışlar da
Ah varlığın hepsine eşsiz bir saray olmuş;
Güzelliğin peçesi leke komamış orda
Göze görünen her şey güzelliklerle dolmuş.

Varım yoğum bu cömert armağana iyi bak;
Kötü kullanılırsa körlenir en sert bıçak.

Arama Yap

Arama Yap

Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade