Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri

Jade · 6 Mar 2013

William Shakespeare- 64. Sone

Gördüm anıtlarını nice görkemli çağın
Zamanın zalim eli. yıkıp etmiş yerle bir
Başları göğe değen kuleler darmadağın
Ve sonsuz tunç ölümün gazabına köledir;
Gördüm obur okyanus yenilgiye uğratmış
Keyfince hüküm süren heybetli kıyıları
Ye sert toprak kendine koca ummanı katmış
Zarar kârı arttırmış kâr büyütmüş zararı;
Gördüm her şey bozulur sonsuz sürüp gidemez
En sağlam devlet bile günün birinde çürür
Yıkımlar düşündürdü beni ister istemez:
Ergeç sevgilimi de Zaman alıp götürür.
Bana ölüm gibidir yitmesinden korkarak
Hiçbir şey yapamayıp varlığına ağlamak.

Jade · 6 Mar 2013

William Shakespeare- 65. Sone

Ne tunç ne taş ne toprak ne de sonsuz denizler
Acıklı fâniliğe karşı koyamazlarken
Nasıl bu kör öfkeyle güzellik cenge girer
Çabasında en fazla bir çiçek gücü varken?
Ah nasıl göğüs gersin yazın tatlı rüzgârı
Azgın günler dört yandan üstüne yürüdükçe
Bozguna uğrattıkça yenilmez kayaları
Çelik kapılar bile: Zamanla çürüdükçe?

Ne korkunç bir düşünce: Ah nerde saklı dursun
Çağların mücevheri Çağların sandığından?
Bir zorlu el var mı ki bu koşuyu durdursun?
Güzellik yağmasını kim esirgesin ondan?
Yok hiçbiri meğer ki bu mucize sürsün de
Sevdiğim ışıldasın kara yazı üstünde.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 66. Sone

Bıktım artık dünyadan bari ölüp kurtulsam
Bakın gönlü ganiler sokakta dileniyor.

İşte kırtıpillerde bir süs bir giyim kuşam
İşte en temiz inanç kalleşçe çiğneniyor
İşte utanmazlıkla post kapmış yaldızlı şan
İşte zorla satmışlar kız oğlan kız namusu
İşte gadra uğradı dört başı mamur olan
İşte kuvvet kör-topal devrilmiş boyu bosu
İşte zorba sanatın ağzına tıkaç tıkmış
İşte hüküm sürüyor çılgınlık bilgiçlikle
İşte en saf gerçeğin adı saflığı çıkmış
İşte kötü bey olmuş iyi kötüye köle:

Bıktım artık dünyadan ben kalıcı değilim
Gel gör ki ölüp gitsem yalnız kalır sevgilim

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 67. Sone

Ah neden yaşar sanki sevgilim illetlerle?
Varlığıyla şenlenir imansızlar bölüğü
Günahın ekmeğine neden yağ sürer böyle
Süsleyip püsleyerek kol gezen kötülüğü?
Niçin sahte boyalar yüzünü taklit eder
Canlı renginden ölü görüntüler aşırır
Ve zavallı güzellik zar zor peşinden gider
Yapma güllerin –oysa tek gerçek gül ondadır.
Sevgilim niçin yaşar iflâs etmişken Doğa
Dinmişken yüze kan ve renk veren dinç damarlar?
Doğa kavuşmuyor ki ondan başka kaynağa
Dün övündüğü kimler vardı bugün bir o var.

Bu kötü çağda önce çok zengin olduğunu

Göstermek için doğ bağrına basar onu.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 68. Sone

Yanakları eskiyi gösteren bir harita
Güzellik doğal yaşar ölürdü çiçek gibi.
Bugünün süsü püsü *** izleri doğup da
Olmamıştı yaşayan alınların sahibi;
Ölülerin saçına konan altın örgüyle
Gömütün kutsal hakkı kırpılmazdı o zaman
Yeni yaşam bulmazdı ikinci başta böyle;
Güzel ölü duvakla kimseye vermezdi şan.

Onda yaşar bu kutsal saatleri geçmişin:
Sevgilim allı pullu değil yalınkat berrak;
Kimseden yeşil almaz kendi ilkyazı için
Göz boyamağa kalkmaz eskileri soyarak

Doğa saklıyor onu - harita hazinedir:
Düzmece Sanat görsün eski güzellik nedir.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 69. Sone

Dünyanın gözündedir sendeki bunca değer
Daha güzel yapamaz onları akıl yürek;
Ruhların sesi olan tüm diller seni över
Düşmanlardan da övgü alır bu çıplak gerçek.
Baştacı edilirken dış varlığın dışardan
Diller senin hakkını sana verirken önce
Vazgeçerler övgüden şatafatlı laflardan
Gözün gösterdiğinden ötesini görünce.
Senin canevindeki güzelliğe göz atar
Ve yaptığın işlerle kıyaslarlar da onu
Gözünün içi gülen bu yaratıklar katar
Güzelim çiçeğine iğrenç ot kokusunu.
Ama yakışmıyorsa kokun görünüşüne:
Nedeni orta malı olmandır ele güne.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 70. Sone

Sana kara çaldılar senin suçun değil bu:
İftira hep iyiyi doğruyu hedef bilir;
Güzelliğe takılan bir süs gibidir kuşku
Karga gökteki en hoş havalara yönelir.
İyi olursan sana değer katar iftira
Çağının sevgisini kazanırsın üstelik;
Kurt gibi diş geçirir kötülük goncalara
İştah açar sendeki saf lekesiz körpelik.

Artık ardında kaldı gençliğinin tuzağı;
Ayağını denk aldın; yenik düşüremedi;
Ama belli övgünün sonsuz olmayacağı
Zincire vuramaz ki şiddetlenen hasedi.

Kötülüğün lekesi maske olmasa sana
Yüreklerin sultanı olurdun tek başına.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 71. Sone

Yas tutmaya kalkışma ecel beni aldı mı
Nobran ve mendebur çan bildirdi mi bir kere
Bu iğrenç yeryüzünden kaçıp sığındığımı
Bana koynunu açan en iğrenç böceklere:
Bunları okuyunca yazanı anma derim;
Çünkü öyle sonsuzca seviyorum ki seni
Tatlı anılarında unutulmak isterim
Acı çektirecekse sana düşünmek beni.
Ah ben düştükten sonra bağrına toprakların
Göz atacak olursan bu şiirlere bir gün
Söylemesin zavallı adımı dudakların

Hayatımla birlikte bırak sevgin çürüsün;

Yoksa şu kurnaz dünya deşer de iniltini
Benim için yas tuttun diye hor görür seni.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 72. Sone

Ah ben ölünce neler söyletecekler sana:
Ne buldun diyecekler onun nesini sevdin?
İyisi mi sevgilim sen hepten yan çiz bana
Zaten bende ne arar senin değer dediğin.
Meğer ki uydurduğun erdemli yalanlarla
Hiç lâyık olmadığım şeyler yakıştırasın
Cimri gerçeğin vermek istediğinden fazla
Bu ölüye ardından övgüler yağdırasın.
Ah belki gerçek sevgin görünür diye sahte
İstemem aşk uğruna yalancıktan övmeni;
Adımı da gömsünler cesedinle birlikte
Yaşamasın; ne beni utandırsın ne seni.

Utanıyorum işte bunlara yol açmaktan:

Hiç değer taşımayan şeylerden sen de utan.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 72. Sone

Ah ben ölünce neler söyletecekler sana:
Ne buldun diyecekler onun nesini sevdin?
İyisi mi sevgilim sen hepten yan çiz bana
Zaten bende ne arar senin değer dediğin.
Meğer ki uydurduğun erdemli yalanlarla
Hiç lâyık olmadığım şeyler yakıştırasın
Cimri gerçeğin vermek istediğinden fazla
Bu ölüye ardından övgüler yağdırasın.
Ah belki gerçek sevgin görünür diye sahte
İstemem aşk uğruna yalancıktan övmeni;
Adımı da gömsünler cesedinle birlikte
Yaşamasın; ne beni utandırsın ne seni.

Utanıyorum işte bunlara yol açmaktan:

Hiç değer taşımayan şeylerden sen de utan.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 73. Sone

Bak göreceksin bende başladığını güzün

Ayaza karşı titrer dallardaki yapraklar
Sararır tek tük kalır düşerler bütün bütün;
Kuş sesleri kesilmiş yıkık boş tapınaklar.
Bak göreceksin bende alaca karanlığı:
Nasıl güneş batıdan solgun solgun gidince
Kefen örten eliyle ezerse her ışığı
Ölümün kan kardeşi kapkara çirkin gece.
Bak göreceksin bende ateşin korları var:
Genç ve dinç günlerinden kalma küller üstünde
Ölüm döşeğindeymiş gibi fersiz yatarlar;
Eceline ermiştir ateş kendi gücünde.

Senin bunları görmen arttıracak sevgini
Ayrılık yakın diye çok seveceksin beni.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 74. Sone

Üzüntüye kapılma: zalim ecel kıskıvrak
Tutup atınca beni dönülmez bir zindana
Yine de şiirlerim dünyada yaşayarak
Varlığımı sürdüren bir anıt olur sana.
Şiirimi okursan göreceksin demektir
Bu kutsal armağanı sana bırakıyorum:
Toprak kopup geldiği toprağa dönecektir
Ama sendedir gerçek varlığım olan ruhum:
Öyleyse yitirdiğin canın posası ancak
Solucanların avı ecel kölesi beden
Hınzırın bıçağına boyun eğen bir korkak;
Öyle alçak ki onu hiç anmamalısın sen.

Bedenimin değeri ruhun kabı olmaktır
Ruhunki ise sende şiirimle kalmaktır.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 76. Sone

Niçin benim şiirim yeni üslerden yoksun
Ne çeşnisi yeterli ne de kıvraklığı var?
İsterim ki çağına sırt çevirmeyip bulsun
Taptaze söyleyişler yepyeni anlatışlar.
Yazdıklarım benziyor birbirine tıpatıp
Bütün şiirlerimde niçin urbalar aynı?
Basmakalıp sözlerim beni ortaya atıp
Ele verir adımı sanatımın aslını.
Şunu bil ki sevgilim ben hep seni söylerim:
Bir sensin bir de sevgin kullandığım tek konu:

Eskileri yeniler en üstün şiirlerim
Önceden ne yazmışsam yine yazarım onu:

Nasıl ki güneş her gün hem eskidir hem yeni
Sevgim de. yenibaştan söyler her söyleneni.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 77. Sone

Güzellik nasıl eskir sana gösterir aynan;
Saatin “Bunca güzel dakikana kıydın der.

İzler getirir her boş yaprak senin aklından;
Şu sözleri öğretir işte sana bu defter:
Açık seçik çizgiler göreceksin bak aynana:
Onlar aklına açık gömütler getirecek.
Güneş saatindeki gölgeler söyler sana:
Hırsızlama yürüyor zaman sonsuzluğa dek.
Bak senin belleğinde kalmayacak ne varsa
Yaz şu boş sayfalara yaz da gör: ne bakımlı
Olur düşüncelerin çocuk gibi doğarsa
Bıraktıkları izler orada kalır saklı.

Bak da saatle ayna zenginleştirsin seni
Düşünceler kazançla doldursun defterini.

Jade · 6 Mar 2013

Shakespeare - 78. Sone

Esin Perimsin diye seni çağırdım sık sık
Şiirime ne güzel yardımlar sağladın da
Eline kalem alan bana özendi artık
Şiirler saçtı senin kanadının altında.
Gözlerin şu dilsize türküler öğretti ya
Yücelerde uçmayı hem de kara cahile

Yeni tüyler takarak bilgenin kanadına
Güçlerine güç kattı katmerli bir görkemle.
Benim yazdıklarımdan en fazla övünç duy sen:
Hepsine sen yön verdin hepsi senden yaratı;
Başkaları yazınca üslûp düzeltmek senden:
Tatlı varlığın süsler onlardaki sanatı.

Ama benim sanatım tüm varlığıyla sensin:
Beni kara cahilden bilgeye yükseltensin.

Arama Yap

Arama Yap

Shakespeare Soneleri-William Shakespeare Tüm Soneleri

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade

Jade