..kafamda kurulu bir makine vardı ve bu makine, durmadan, ara vermeden düşünceler izlenimler sıralıyordu. Bu makinenin idaresi benim elimde olsaydı, yalnız istediğim şeyleri, istediğim sırada düşünebilseydm neler başarmış olacaktım. Kafamda bir sürü süprüntü düşünce olmasaydı, bazen benim bile beğendiğim düşüncelerle dolu olsaydı beynim...Kaybediyorum; düzensizlik ve duruma hakim olamamak yüzünden kaybediyorum.​

"Önce kelime vardı" diye başlıyor Yohanna'ya göre İncil. Kelimeden önce de Yalnızlık vardı. Ve Kelimeden sonra da var olmaya devam etti Yalnızlık... Kelimenin bittiği yerden başladı. Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız Kelimeler acıyı dindirdi ve Kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.​

Sevmek zor geliyor. Alışmamışım yoruluyorum. Her an sevdiğimi düşünemiyorum. Bazen atlıyorum. Boşluklar oluyor. Bunları boş sözlerle doldurmaya çalışıyorum. Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. Her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insanlarsız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. Bütün bunlar beni yoruyor. Sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. Senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem. Ben, her an uyanık olmalıyım​

İnsan en çok kendiyle ilgilenir; ama bu ilgi bir yönteme dayanmaz ve kendini tanıma sorunu bilimsel bir yolla çözülemezse sonsuz bunalımlar karanlığına düşer birey. Değerini tam bilmeyen kişi, gereksiz yakınmalarla gün geçtikçe daha da bozulur ve çürüyüp gider. Kişisel değeri büyütmek de küçültmek de aynı derecede zararlıdır. Yola çıkmadan önce altından kalkamayacakları bir yükün altına girenler daha işin başında ezilip kaybolurlar; gerçek değerinin çok azını ortaya koyanlar da kısa zamanda tembelleşip bir işe yaramazlar.​

Sabrın Yolu Doğru"mudur Olric ?
-Doğrudur Efendim
Ne Kadar Sabır Olric ?
-Ya Unutana Yada Gerçeği Görene Kadar Efendim ...​

Kimsin Sen Olric ?
- Ben Siz"im Efendimiz ...
Ben Kim"im Olric ?
-Kim Olmak İstiyorsanız Aslında O"sunuz Efendimiz ...
Kim Olmak İstiyorum Olric ?
-Aslında Hiç Kimse ... Aslında Kendiniz Efendim ...
Kendim Nasıl Olunur Olric ?
-İnanarak Efendim ..​

O'nu Düşünerek Yazdıklarımı
O Kimi Düşünerek Okuyor olric ..​

Aslında Ben Yalnız Değilim Olric
Sadece On"lar Çok Kalabalık"lar !!​

Benimle Savaşma. Olric !!
Çünkü Kazanırsan Kaybedersin ...​

Acaba İyi Bir Şey Olacak"mı Olric ?
- Hayır Efendim . İyi Şeyler Birdenbire Olur, Bu Kadar Bekletmez İnsanı..​

Yoruldum ... Daha Ne Kadar Dayanacağız Olric ?
-Sabrımız Ve Gücümüz Bitene Kadar Efendimiz ...
​

İnsan Sevebileceği Birini Buluncaya Kadar
Kaç Kişiyi Sevdiğini Sanıyor Olric ?
​

Konuşmak Ve Gülmek Zorunda Oluşumuz En Büyük Acı Kaynağımız.
- Yaşamak İçin Buna Mecbursunuz Efendim
Neden Olric ? Ben Ben İçin Yaşamıyormuyum
Neden Birilerine Gülmek Zorunda Kalıyorum ki
- Herkes Birileri İçin Yaşamak Zorundadırlar Efendim ...​

Hayat Olric .. Bana Yine Yalan Söyledi ..
- Her"zaman Yaptığı Şey Efendim .. Kime Söylemedi"ki ?​

Biliyor"musun Olric ?
Ben Yaptığımda Bütün Yanlışlar Doğruydu ...​