Birden olmadım öyle başına buyruk vurdum duymaz ,
Önce yoğruldum hayatla , sonra yoruldum insanların olurlarıyla olmazlarıyla. ..
Yoruldukca başkalaştım yavaş yavaş , sonra bir de baktım ki ardıma ,
O eski benden eser kalmamış , yıllar içinde bambaşka biri olmuşum taşıdığım bedende ...
O saatten sonra , evet belki birilerinin zoruna gittim ama ,
Kendime gelmiş olmanın huzurunu yaşamaya başladım doya doya...
Ve bunun adı ne olgunluk ne yaş almakmış ,
Bunun adı hayatı ve insanları tanımakmış , sanarak yaşamayı bırakıp
Gerçeklerle tanışmakmış ..
~