Bazen Susmalı insan .Tek kelime etmemeli. Bazen sükutu yoldaş, gözyaşını sırdaş edinmeli .Elini kalbine koyup düşünmeli .Bazen durmalı, Durulmalı.. Öyle kelimeleri ve cümleleri israf etmemeli. Gereksizce gülmemeli, dağıtmamalı düşüncelerini .Öyle ya 'öyledir' demeli.. Uykusu kaçmalı, kırılmışsa bile kırmamalı. Bazen insan haklı da olsa sessizce sükutu yoldaş edip hicret etmeli,Bazen seni düşünürken Kendime yakalanıyorum. Bilir misin bu duyguyu ?Sanmam! Nasıl yakar içimi, nasıl da düşman eder kendisine, anlatamam.. Şimdi herkes; 'Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme "diyor.. Oysa değer verirken hesap yapmıyorum ki sen bu kadar edersin diye ..Yine olsa neyim varsa veririm, üzülürüm biraz ama geçer .Değmiyorsa bu benim ayıbım değil ki...