Maç izliyorum..

olmak istedğinde olamadığın meslek ne..?

Söz minyatürlerinde, evrenin hece kitaplığında, belki de iki kapak arasında hep maktülü oynamak istemişimdir. Hayat herdefasında sözün katl rolünü uygun gördü napalım...

Ne düşünüyorsun şuan...?

Hayatta krndimden başka vaz geçtiğim hiç bir şey bulanıyorum.
Herşey okadar yerli yerindeki, biz bozmaya çalıştıkça, hatta başardıkça da yine döngü herşeyi bir süre sonra en başa getirip, enmükemmel ve kusursuz hale dönderiyor...
Elimde kendimden başka vazgeçebileceğim bir meta yok maalesef..

Neden karamsarsınız?

Buna sevindim...
Olayları etraflıca ve realis bir bakış açısıyla ele alan kalemleri görmek neredeyse imkansızlaştı...

Kendimi olduğum kişi olarak hiç bir zaman tanımlamam...
Çünkü aslında sandığım o kişi değilim, sadece olmak istediğim, hayallerimdeki o kişidir... Ütopyam...

Nasıllığa gelince, cedelci olarak asla...

Özgünlük ölüyormu sizce?

Bir yayıncı editör olarak olarak diyebilirim ki eskiye oranla çok daha az... Ve korkum o ki ne kadar insan, okadar özgün cümle eylemi yerini tektipliğe bırakması... Bir zamanlar şu forumlarda kalemleri tozu dumana katan nice insan vardı, sosyal medya adeta yuttu hepsini... Toplumsallıktan bireyselliğe, etki mekanizması olmaktan, tepkisel bir sese dönüştürdü onları... Artık daha az düşünfükleri için daha az yazan insanlar var... Ama dediğiniz gibi daima umut vardır..

Susmak hiç birzaman çözüm değil, aksine çözümden kaçmaktır. Görmezden gelmektir, Suça ortak olmaktır... Tabiki bir protesto biçimi olmadığı sürece...

Beyin fırtınasına nasıl bakıyorsunuz?

Eyvallah...

Rab ne diyordu Ali imran suresinde ; " Sevdiğiniz şeylerden infak etmedikçe kurtuluşa eremezssiniz " Bencillikten kurtuluş reçetesi bizi bizden iyi bilen Rabbin çözüm önerisi olan Fedakarlıktır...

İnsanoğlu Kabil ile Habil kıssasını insanlık tarihi üzrinden okuduğunda, Kabilin bencil karekterini, Habilin ise Fedakarlığı temsil edeceğini görür...

Sahip olduğunuz, sevdiğiniz, değer verdiğiniz şeylerden feragat etmeyi, paylaşmayı bilirseniz İnandığnız değerler ya da sevdiğiniz insanlar uğruna gerektiğinde kendi çıkarlarından vazgeçip her türlü zorluk ve sıkıntıyı göze alabilirseniz kurtuluş reçetesi elinizde demektir...

Kibrimizin kaynağı nerden geliyor sizce?

Bence kendimizi abartmalıyız, çünkü gerçejten abartılacak bir mükemmeliğe sahibiz... Bildiğimiz, ulaşabildiğimiz, vakf olduğumuz Andromeda sistemindeki en mükemmel canlı insandır.
Bakara suresinde ne diyordu Rab ; "... Brn ueryüzünde bşr halife var edeceğim..." Yani seleflerinden daha farklı bir yapıya sahip... Bu bile başlı başına krndimizi büyük görmeye yeter bence... Ama dediğiniz gibi Tevazuyu elden bırakmamak gerek...

Hayatı bir pencere gibi düşünün...
Aynı pencerenden aynı ağacı gözlemleyen iki kişiden biri sadece bakar ve ağaçtan başka bişey farkedemez... Ama ağacı yaratanı, yaratılış merhalelerini, fonksiyonunu, evrendeki yerini ise görmek bir hikmetli bakıştır...

Bana göre aradaki fark hikmettir...
Yeri gelir belkide ferasettir...


Sizce kime yakın kime uzak olmalıyız bu hayatta?