Ozan Manas-Kendimden Bilirim

Diyalog 1:
“Delikanlı; kalelerin en zayıf olduğu yer neresidir bilir misin?
Kapılarıdır, kaleler oradan düşer. Ağaçların en güçsüz olduğu yer,
güneşi en az gördüğü yerdir. Ağaçlar oradan kırılır. İnsanın da
en savunmasız yeri kalbidir, en kolay oradan girilir. Yanlış insan
girdimi vay haline…
Kale olsan düşersin, duvar olsan çökersin, ağaç olsan kırılırsın!
O yüzden oradan kimin gireceğine dikkat et.

Ayrılık zor nasıl da koyar
Ayrıldığını Azrail duyar
Bir dal sigarayla karnın doyar
Kendimden bilirim

Her nefeste azalırmış insan
Kaldıramaz ezilirmiş insan
Gece gündüz üzülürmüş insan
Kendimden kendimden bilirim

Diyalog 2:
O uçurumdan ayrıl delikanlı. Harcadığın zamanı at aşağıya,
Verdiğin emeği at, hatıralarını at, içini at hatta içindekini bile at
Ama sonra ayrıl oradan. Eğer şimdi ayrılmazsan yarın kavuşacağın
Hiçbir şey kalmaz. Nerden biliyorsun deme evlat!
KENDİMDEN BİLİRİM…

İki dönüm tütün içersin
Nerde çıkmaz yol onu seçersin
Arada bir sokağından geçersin
Kendimden bilirim

Her nefeste azalırmış insan
Kaldıramaz ezilirmiş insan
Gece gündüz üzülürmüş insan
Kendimden kendimden bilirim

Dostların 'üzülme, hayırlısı' der
Hayırda da şer olmaz mı beyler
Önce gün sayarsın sonra seneler
Kendimden bilirim

Bin kısmet gelse gönlünü kuşatmaya
Alışırsın yalnızlıkla baş etmeye
Ela gözü yeter seni yaşatmaya
Kendimden bilirim

Gece gündüz üzülürmüş insan
Kendimden kendimden bilirim

Seni sorsunlar benden bitek ben anlarım

Sen şimdi benden habersiz uzaklarda, yollarımız belki kesişmez asla
Oysa gelseydin bu akşam gün battığında, bir umut vardı ama gelmedin.
Bir gün elbet sen ve ben buluşuruz bir deniz kıyısında
Belki de yıllar sonra rastlarım sana mehtaplı bir yaz akşamında
Ama bugün neden gelmedin? Bugün neden gelmedin...

Gine yeşilendi fındık dalları acep ne olacak benim bu halllerim

ozan manas- kaç kere öldüm ben

​

Unut beni sevme beni
Gelme yanaşma
Sakın ola sevdiğini
Sus ve konuşma

Kaç kere sevdadan
Kaç yara aldım ben
Kaç kere yalandan
Yeminlerden yıldım ben
Kaç kere, kaç kere öldüm ben
Kaç kere, kaç kere öldüm ben

Bedenim sağ, ruhum ölü
Diriltemezsin
Darmadağın bir dağı
Doğrultamazsın

Kaç kere sevdadan
Kaç yara aldım ben
Kaç kere yalandan
Yeminlerden yıldım ben
Kaç kere, kaç kere öldüm ben
Kaç kere, kaç kere öldüm ben

Öyle biranda gel bana zamanda dursun dünya daa öyle bir vurki solu yanıma dursun kalbim o anda

ufuk çalışkan- unutmak istiyorum

Üç yıl olmuş artık ayrıldığımız.
Dönüşü olmayan yollardayız.
Üç yıl olmuş artık son bakışmamız.
Ne ayı kaldı şimdi, ne haftası.
Gözlerimden uzaklarda,
Benim içimde güzel yerdesin.
Hasret olsaydı tek nedenim,
Bu yürek acısı neden yarim.

Tozlu raftan aldım,
Tüm anılarımı, acılarımı
Unutmak istiyorum.
Özlesem bile senin,
O güzel gözlerini, sözlerini
Unutmak istiyorum.

Çözemezsin yok, bu düğüm kördür
Bak şu gönül tutuşuyor yine son birkaç gündür

Çürüyoruz bak, nefretimi gömdüm
Bil ki bugün yanıyor, soluyor ömrüm

Uyan, uyan dedim uyanmazsan bahar ölür

Öpünce beni
Gülünce bana
Bahar gelmişti kollarıma
Gittiğinden beri
Sardım hep geri
Yalnızlıkla sevdim senii

Ben bilmezdim renkleri
Bir çıktın karşıma
İndirdin gökleri
Bir bir saydın avucuma gülleri
Sevdim yaşamayı sevdim çiçekleri
Bir bir saydın avucuma gülleri
Sevdim yaşamayı sevdim çiçekleri
Yangın ol gel, yandım demem
Zehir getir baldan geçem
Yeter ki gül, gülden ötem
Diken ile sarıl bana
Yeter ki gül, gülden ötem
Diken ile sarıl bana, sarıl bana
Ben bilmezdim sevmeyi
Sen koydun aklıma
Kuşları maviyi
Yağmurlarla girdin de koynuma
Saldın alevleri bu körpe canıma
Yağmurlarla girdin de koynuma
Saldın alevleri bu körpe canıma
Yağdır keder dönsün mevsim
Yandım dersem içim ölsün
Yeter ki gel, özlemimsin
Ölüm ile sarıl bana
Yeter ki gel, özlemimsin
Ölüm ile sarıl bana, sarıl bana

Şeytan seni bizzat tanıyor
Numaran rehberinde yazıyor
Seni haftada bir arıyor
Kulaklarına fısıldıyorrrrrrrrrrrrrrrrr

O bakışı, gülüşü, dokunuşu, kokusu
Eli, kolu, sarılışı kalbime göre
Nasıl da tatlı, içim kıpırdadı
Nasıl da tatlı gerçek mi rüyamı ?

Sen anlama beni, beni hiç anlama
Bir kibrit çöpüyüm rüzgarında
Ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya
Beni hiç anlama