Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.
gözlerim değil, yüreğimdi senigören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime.
bir başka yerde olamazdın zaten.
Sen, benim en değerli yerimde,
yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek,
İlk kez bu kadar kolay kabullendi seni.
herhangi bir konuk değildin artık.
bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama.
O yüreğin gerçek sahibiydin.

şŞmdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde.
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında.
Taze bir yaprak gibi yeşildin. açelya idin pembeliğinle.
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. kırmızıydın bir ateş gibi.
Ve maviydin... en çok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

SEVDİM İŞTE ÖTESİ YOK

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da...
Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm.
Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız,
İçten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni. güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da... her halin çekti beni.
Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunluğunu da.
küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğuzaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seniyeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım.Çünkü sen yaşam kaynağıydın. her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
sevdim işte ötesi yok...

BAĞIMLILIK.

Henüz büyümemişken ölümden korkacak kadar,
Delice ararsın kendini az biraz daha öldürecek zehirleri,
Bazen aşk, bazen alkol, bazen sigara...

Yaşamak aklına gelmezken, sigarasızlık aklına gelir bir ara,
Ürperirsin.
Aşksız kalmakla eşdeğer bir çaresizlikte,
Nefesine engel olan o lanetin yokluğunda,
Nefessiz kalacak kadar onu ararsın aslında.

Mutluluk gibidir sigara;
Çok olan yok olanın halinden,
İstenen isteyenin dilinden,
Bırakan başlayanın niyetinden,
Bağlı olmayan bağımlısının çektiğinden,
Anlamadığı, anlamayacağı basitlikte…

Aşksa yeşerir tütünden,
Dalında taze,
Rüzgarda kupkuru,
Kağıdının arasında gizemli,
Paketinde güzel,
Yüreğinde katran,
Her yanışında alelacele biten,
Bittikçe yenisi tüttürülen,
Söndükçe kokusuyla iğrençleşen,
Ne hikmetse bırakılsa da,
Yaşlandıkça istenilen,
Uğruna belki de ölünen,
İki bağımlılık misali…

sevebileceğim bir başlık o yüzden de sevinmiş olmam lazım evet evet

Kelimeler cümleye hasret, şairler şiire,
Güller bahara hasret, baharlar sana,
Denizler gemiye hasret gemiler karaya,
Bulutlar yağmura hasret, yağmurlar toprağa.

Benliğim umuda hasret, umudum sana,
Gözlerim görmeye hasret, yüreğim sevmeye,
Düşlerim karanlığa hasret, karanlıklar sabaha,
Ay güneşe hasret, güneş yüzüne

Sen bana tutsak, ben sana,
Sensizlik bana yasak, bensizlik sana,
Mısralara dökülen her bir yazıda,
Ben sana hasret, sen de bana...