istanbul musun ? tanışalım ben fatih çayı çok seven
Çok mu zorsun ? tanışalım ben ferhatın azmi zor seven
Çok mu kötüsün ? tanışalım ben şeytanla aynı mahalleden

Hep bir yerlere, bir şeylere yetişme telaşındasınız değil mi?
hiç vaktiniz yok, ..."fast live", "fast food", "fast music", "fast love"...
dikte ettirilen "yükselen değerler", "in" ler, "out" lar...
buna benzer bir odada, şanslıysanız gökyüzünü görebilen bir pencere ardında bitecek hepsi.
dostluğu klavyelerinde, yaşamı monitörlerinde arayanlar, size sesleniyorum!
hangi tuş daha etkilidir ki sıcacık bir gülüşten ya da hangi program verebilir bir ağaç gölgesinde uyumanın keyfini?
copy-paste yapabilir misiniz dalgaların sahille buluşmasını?
içinizi ısıtan gün ışığını gönderebilir misiniz maille arkadaşlarınıza?
sevgiyi tuşlarla mı yazarsınız?
öpüşmek için hangi tuşlara basmak gerekir?
ya da geri dönüşüm kutusunda saklanabilir mi kaybolan zaman?
doğayı bilgisayarlarına döşeyenler, neden görmezsiniz bahçedeki akasyanın tomurcuklandığını?
ve ıslak toprak kokusu var mıdır dosyalarınız arasında?
koklamak, duymak, dokunmak, yok mu yaşam skalanızda?
bilgi toplumu oldunuz da, duygu toplumu olmanıza megabaytlarınız mı yetmiyor?

yaralarınız kabuk tuttugunda geliyorsunuz . . yarayı açanı yaralar kapanmadan unutmuyorsunuz.. o kabuklarıda yeni yara açacaklara kablattırıyorsunuz.. farkındamısınız insanlıgın öldü bir anda ben geldim ???

Sigmund Freud, Prenses Bonaparte'e yazdığı mektubunda şöyle demiştir:

"Kişi, yaşamın anlamını veya değerinisorguladığı an, hastadır."

Ama ben, yaşamın anlaminı merak eden bir insanın, ruh hastalığını dişa vurmaktan çok, insanlığını kanitladığına inaniyorum. Yaşamda anlam arayışina yönelmek için nevrotik olması gerekmez, ama gerçekten de insan olmasi gerekir. Ne olursa olsun, daha önce de belirttiğim gibi anlam arayışi insan olmanın ayırdedici bir özelliğidir.

Başka hiç bir hayvan, hatta Konrad Lorenz'in kazları bile, yaşamda anlam olup olmadığını merak bile etmez.

Kıtlık, Karamsar Malthus ve Amartya Sen

1798 yılında Karamsar Malthus olarak bilinen Thomas Robert Malthus (İngiliz nüfus bilimci ve politik iktisat teorisyeni) "An Essay on the Principle of Population" adlı bir kitap yazdı. Bu kitapta insan nüfusunun sürekli arttığını ve dolayısıyla bir kısır döngüye gireceğini söyledi. Bu döngüde, insan nüfusu artacak ve kıtlık olacak; ardından kıtlıkta kırılan insanlardan dolayı nüfus azalacak; belli bir yerde dengelendikten sonra tekrar kıtlık olacak ve döngü tekrar başa dönecekti.

Thomas Malthus kitabı yazdığından beri insan nüfusu %1000e yakın bir artış gösterdi, hatta dünyada obezite aldı başını gitti. Ama kıtlıklar yok mu hala var. İşte burada da Nobel ödüllü Hintli ekonomist Amartya Sen sahneye çıktı. Amartya Sen ise demokrasi olan hiçbir yerde kıtlık olmadığını, sadece diktatörlüklerde insanların açlıktan öldüğünü öne sürdü.

Ne dersiniz, Thomas Malthus da diğer klasikler gibi yanıldı mı?

Sahnede telaşa düşenlere bir tavsiye, işine bak. Kimse seni izlemiyor, onlar etkinliğe bakıyorlar.
Sen de etkinlik için oradasın. Başkasının kostümünden sana ne?
Faydası var mı oyun başladıktan sonra?
Başkası kötü oynamış, iyi oynamış ne fayda!
Seyirci bile ikinci planda.
Herkesin amacı oyun, herkesin amacı etkinlik.
Sen kendine bak, oyun güzelleşsin.

belkide bir elvedaya sığdırmalıydım herşeyi...

Kör değilim, ama görünmüyor hayat.
Şehrin ortasında görmeye çalışıyorum.
Bir şey göremiyorum.
Devasa binalar var, Tabiatın önüne geçmişler.
Sanki bir şeyler gizliyorlar ya da gizlendiklerini sanıyorlar.
Ufuk yok, camdan bakınca betondan başka hiçbir şey yok.
Kimse göremiyor, sorunca öğrendim. Görüş kimsenin umurunda değil.
Herkesin önceliği görünüş olmuş.
Görüntü için yüksek kuleler inşa etmişler.
Halbuki buradan görünen yalnızca çaresizlik, kapanış ve bir şansın heba edilmesi, yani yokluğa hızlanış.

Sosyal medyadaki geçici bir anlık tepkilerden daha fazlası lazım bize.