Prangası Düşmüş Gecenin

prangası düşmüş gecenin
davetkar cilveli bir gökyüzü
türküler söylüyor sevdamızdan
ayışığı gülümseyerek yalıyor surları
urfa'ya doğru
avuçlarımda salkım salkım yıldızlar
yüreğimde tarifsiz sıcaklığın
incecik delirten işveli bir rüzgar
daracık sokaklarında diyarbekir'in
kavaklar salım salım salınarak
adını fısıldıyor songsuda'm
damdayım
başucumda rengarenk sardunyalar
uzanmış seni düşünüyorum
ilk elini tutuşumu öpüşümü
kızarmanı saçlarına dek
mergui' de dalışımızı mucize denizlere
myanmar' da dağları karacadağ kokulu
.....
lotus çiçeğim benim
buda'nın eşsiz meleği
hasret yakıyor ciğerlerimi
sevdam demini tutmuş
uyuyamıyorum

Mehmet Fikret

Aklım Çıkıyor

İçmeden resmine bakamıyorum
Kırılırsın diye aklım çıkıyor
İçince karşına çıkamıyorum
Darılırsın diye aklım çıkıyor...

Korkarım derdimi sana dökerken
Utanır gözümden yaşlar akarken
Uzunca yazamam belki okurken
Yorulursun diye aklım çıkıyor....

Yakasız gömleği giysem eğnime
Biricik resmini koysam koynuma
Nezaman geçirsem ipi boynuma
Sarılırsın diye aklım çıkıyor.....

Her beden bir candan sorumlu sanma
Hey ! Ruhu kalbimi saran muamma...!
Benim bir kurşunluk işim var amma!
Vurulursun diye aklım çıkıyor....

Cemal Safi

Yalnız Katong

gel otur yanıma canım
düşümde de olsan gel
sana sevdamı anlatacacağım
ki bitmeyen bir türküdür
dağlarda yankılanan
laos ormanlarında
bir lotus allı beyazlı
mergui de bir arsız yunus
hele ağlama dayanamam
üzüm karası gözlerinin
feryadı bağrımda hançer
tir tir titriyorum naçar
sanki dağda bir başıma
sanki gece koyu karanlık
korku değil saran içimi
namlu değil ta öteden
doğrultulmuş alnıma
namusumdur bilesin sevdam
hasretim sana songsudam
yağmur karla karışık
duyuyormusun
soluğumdur esen rüzgar
hemen yanıbaşında oracıktayım
uzat ellerini sevdam yağıyor
oy beni beni belalı beni
dağlarının ardı umman
patladı patlayacak boran
öylece salınır bir yalnız katong
bordasında hasret yazıyor

Mehmet Fikret

De Ki

de ki
alabildiğine sevdalıyım sana
öyle ki
uyku girmiyor gözlerime
bitlis tütünü bile kar etmiyor efkarıma altın sarısı
ne olmuş yani
unutamasam
bir saniye bile unutmasam
deliliğim divaneliğim sürse
çıkarıp resmini buruşturmadan saat cebinden yeleğimin
öpsem
okşasam
gözlerini yudumlasam doyasıya
kara mı kara
bir fırtına kopsa ciğerlerimde
inan ki
bu sen değilsin
belki
zembilfroş misali bir yalnızlık türküsü
bir meltemin usulca dokunuşu belki de
kimbilir

Mehmet Fikret

YOL AYRIMLARI

Göz gözü görmeyecek kadar mıydı yol ayrımları?
Söylenecek ne varsa alıp gittin.
Sesimdi, hiç yorulmadı,
Tırmandı durdu ıslığıma.
Bir deste başıboş anahtar gider ayak elime tutuşturduğun,
Hangi kapına varsam taş duvar.
Geri dönmelerine sakladım kendimi.
Keşke bir gün tık kapı ansızın sen…

Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına
Kizdığım oldu zamanında ama inandığımda
Ömrümde her şarki başka bi kapi açti
Bu sarkinin ardinda sen
Bu kapinin ardindaysa benden önce söylenmiş sözler vardi

Çok zor günler geçirdim vaktiyle
Alemde savaşlar çirpinişlar nihayetinde
Asik olmak kismetmis yar, sana..
Asik olmak kismetmis yar..

Seçtiğimiz hayatlar mi bunlar? seçtiklerimiz mi ?
Bunca yokluk, bunca kiriklik, bunca aci
Seçtiklerimiz evet !
Hayat bu sevgilim çoktan seçmeli
Senin askinsa bi dönem ödevi


Bir gece cikip gelsen olmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen gelmezsen yar
Bir aksam çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen öleceğim yar

Bir şarkı tuttum sevgilim bir kapı açtım ikimize
İkimiz çokmuşuz meğer bu resme
Kapatmadan bu kapıyı yinede
Bu yaralar bereler sanadır bileler ...

Bu yaralar bereler sanadir bileler
Göreler askimi
Sahidim gök kubbe
Asigim bekletme

Çok canım yanıyordu gördüklerimden ve göreceklerimden
Benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bi tek
Benim de kanattıklarım vardı elbet
Ezdigim kumlar ve geçtigim yollar hala gölgeni taşıyorlar
Hani demiştim ya en başında
Ne ayrılıklar ne aşklar ne başlangıçlar diye
Yani demem o ki çok zor günler geçirdim vaktiyle

Çok zor günler geçirdim vakiyle kalbimde
Firari endiseler nihayetinde
Asik olmak çok zormus yar sana
Asik olmak çok zormus yar

Bir gece çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm begen gelmezsen yar
Ölecegim yar
Bu şarkı sadece benimdi sevgilim
Ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize
Yazmışsın ya 'onu sevebilecegimi düşünmüştüm' diye
İşte o günden beri belkide bu yüzden sadece
Bu yaralar bereler sanaydı aşkı bileler
Göreler aşkımı şahidim gök kubbe

Sakın unutma sevgili; harcanmış bir yürekle hala kovulduğun kapının önünde bekliyorsan gerçekten sevmişsindir.

Mutlu Olma Şansı

Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili,
biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz acısını acımız yaptık çünkü.
Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın göz yaşı bile içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı. Aslında ne güzel şeydir insanın insana yanması sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak. Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.
Yaşamak ne güzeldir be sevgili...
Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...
Ve o vaz geçilmez sancılarını duyarak hayatın...

Yılmaz Güney

güzel.