Eyvallah bu sözü seviyorum...

Onun la tanışıklığımız bir şiirle başladı .Şiir öyle anlamlı öyle içten okunuyordu ki kim bu dedim.Nasıl bir duyguyla yazılmış, hele o cümlelerin eşsizliği yine sevgiye aşka çıkıyordu terkedilişler.Kimdi bu sesin sahibi?
Tabiki de oydu Kahraman Tazeoğlu...
Benim idolüm dediğim her yazdığı cümleyi tek tek incelediğim eşsiz insanlardan birtanesi sevgili Kahraman Tazeoğlu...
Çok sıkı takip edemesemde beş saat imza almak için kendisini beklemişliğim var.O günü unutmuyorum beklerken ben sıkılmıştım ama o imza dağıtırken hiç sıkılmamıştı.Ona doğru yaklaşan her insan selinde işte diyordum şimdi sıkılacak yüzündeki o sevimli gülümseme yerini yorgunluğun verdiği bıtkınlığa bırakacak diyordum...Hayır öyle olmuyordu hiç bıkmadan gülümseme eşliğinde, imza dağıtmaya devam ediyordu ve benim ona olan hayranlığım gözlemlediğim her dakika, daha bir artıyordu.Sonunda sıra bana gelmişti ayak üstü konuştuk imzayı aldım ve tam ayrılırken bir cümle kurdu.EYVALLAH demişti en sevdiğim sözü onun sesinden duymuştum bu anıyı hiç unutmuyorum...Onu gerçekten takdir ediyorum her imza isteyenle sohbet ediyor muhabbet ediyor ve yüzü hiç asılmıyordu işini aşkla yapmak bu olsa gerek...

bende o kelimeyi çok seviyorum bütün söylenmişliklerin, yaşanmışlıkların üstüne ne güzel de yakışıyor 'Eyvallah'..

Zeynep bu yazıyı daha uzun yazmaktı amacım ama kapı çaldı burada kestim yarım kaldı Eyvallah benim de en çok sevdiğim kelimedir.Bu sözü sevdiğin insanlardan duymak daha da hoş...