Bir serçenin ürpertisi gibi;
korktum hep seni incitmekten...
Son vapur, son otobüs gibi;
nefes nefese koştum hep peşinden...
Piyango misali; her defasında,
ya çıkarsa diyerek, inandım değişeceğine...
Olmadı yazık, çok yazık...
Ve şimdi artık;
Susuyorum!
Yine sessizliğe bulandım,
Yine dadandı arsız çocuk; uykusuzluk...
Ama birşeyi sanki başarıyorum...
Sensizlikle yıkandım,
Yalnızlıkla kurulanıyorum...
Kalbimde aşkıma layık bir mezar kazıyorum...
Hazır hayatımdan çıkıyorken,
selam söyle gittiğimiz tüm yerlere;
onları çok özlüyorum...
Ve hayel et şimdi, gözlerini kapat;
yapma çiçekli bahçende, bensiz nasıl hayat..?
Malesef adını tarihe,
talihsiz harflerle yazıyorum...
Tadı yok eskisi gibi;
sevdalar bayat, hikayeler bayat..!
Sana ve tüm yalan aşklara inat...
Alışıyorum yokluğuna alışıyorum...