Düşün ki O Bunu Okuyacak?

Aynı takımı tutmamamız ne kadar kötü.

Ben sevinirken, sen üzülüyorsun.

Aslında Gereken Zaman Demiştik ya ? Unut Gitsin.. Bizi Zaman Bile Kurtaramaz.

CANIM kardeşimin okumasını isterdim gidelı 4 saat olmasına ragmen yoklugun hissediyorum şimdiden seni çokkkk özledim

Artık Dilediğiniz gibi yırtık dondan çıkabilirsiniz.

Hic bir darbe yikmadi beni aksine daha sağlam ayakta durmami sağladı..

seni önemsemiyorum

....

Bilmiyor musun sanki Kavafis?
asla yola çıkmayacağım ben.
bilmiyor musun,
özlemler düşündüğümü her an;
patavatsız özlemler, patavatsız ve biteviye
ve gözyaşı döktüğümü zaman zaman?

Sen Kavafis, bir yudum olsun şarap içmemişsin
ya da bir caz şarkısı duymamışsın hiç.
özlemek nedir biliyor musun,
bir rüzgara kapılıp gitti mi yüreğin?
biliyorum, anlamazsın sen;
ufuksuz denizlerde tüketmişsin çünkü ömrünü,
bitimsiz yolculuklarda unutmuşsun kendini.

Nasıl oldum şimdi böyle,
nasıl bu hale geldim Kavafis?
kızıl, kıpkızıl çığlıklar eşliğinde
bana el değmemiş bir zaman vermesini umarken hayattan.
şiirler okudum Kavafis, çokça hem de
seninkilerden ya da başkasından, ne fark eder
şiirler de yazdım sonra.
sana benziyordum giderek
ve en çok da bundan korkuyordum;
çünkü denizler yabancıydı bana
İthaka’lar ulaşılamaz bir uzaklıkta.

Kavafis, hiç aşık olmadın değil mi?
bilgelikten söz ediyorsun sen, varsıllaşmaktan
bir de güzel kokular sürünmekten.
yüreğini hiç dinlemiyor musun,
hiç mi rüzgar esmiyor saçlarından?
benim uzun saçlarım vardı, gittiler Kavafis.
zaten bil ki gider her şey bir gün,
senin güzel kokuların ve bilgeliğin de öyle.
varsıllaşmaktan vazgeç, boşver ceplerini,
asla bilge olamayacaksın istediğin kadar.
in şimdi bindiğin tüm gemilerden,
gönlünü zenginleştir biraz da;
unut artık, seni beklemiyor ki İthaka.

Uzun yolculuklardan bahsediyorsun her daim;
ama anlasana biraz, sabırsızım ben,
sabırsız ve biraz da değişken.
bir günüm diğerine benzemez benim.
bugün binsem bile o gemiye
kim bilir, yarın kendimi dalgalara bırakabilirim.

Görmüyorsun Kavafis, ağlıyorum.
bir başka limana dümen kırdı hayatım,
vişne çürüğü renginde hayallerle
ve kiraz çiçeklerine ait bir mevsime doğru.
bir şarkı tutturdum, gidiyorum.
masallar anlatıyorum kendi çocukluğuma,
kağıtlara gömüyorum kendimi
ve arada kalkıp birkaç yudum şarap içiyorum.
sense bana şöyle diyorsun:
“dile ki uzun sürsün yolculuğun”
yapma Kavafis, anlamıyorsun.

Kavafis, beni aldattın.
fazlaca güzel bir rüyayı anlattın bana.

SEN HERSEYSIN CANIMI CANINA KATABILIRSIN.

gel vefasız, gel vicdansız, çağırmazdım acil olmasa

Hiç bi şeyden Pişman değilim