Share
MFC Üyesi
-
- Üyelik Tarihi
- 15 Tem 2017
-
- Mesajlar
- 56
-
- MFC Puanı
- 0
Sen bana bir gülümse İstanbulu yakayım...
Üniversiteye giderken büyük bir kitapligim vardı. Eskisi kadar olmasada hala büyük bir kitapligim mevcut. Ama doğup büyüdüğüm baba evindeki kitapligimin yerini tutmaz. İçinde her telden kitap vardı demek isterdim ama aforizmalar ile dolu kitaplar,felsefe,sanat,tarih,psikoloji ve mimari çizimlerin olduğu kitaplar ve çocukken okuyup 25 yaşıma kadar sakladiklarim...
Nietzsche ve nihilizm üstüne yazılar okur Sokrates'in adalet ve ahlak anlayışını hayranlıkla düşünürdum. Annem; "evlendiginde bunların hiç birinin önemi kalmayacak" dedigi zaman ofkeden deli olurdum. Şimdi düşünüyorum da ne dünyada ki savaşlar ne ahlak felsefesi ne sanat tarihi ne hukukun üstünlüğü. Hiç birine "kirli sepetim nasıl olsun?" diye kafa yordugumu hatırlamıyorum .Ya da ev sahibimin cay icmeye bana gelecegini bildirmesi ile acaba kek'in yanina ne yapsam diye düşünmedim. Sohbet ettigim insanlar ve icerikler degisince hayat çok acımasız diyorum şu an.
Bizim evde sadece yemek kitabı var.Ailece çok cahil kalmışız.
Annem hala koka kolaya coca cola diyo,babam karfura carrefour diyo.
Geçen babama nihilizmden bahsettim."zeytinyağlısı güzel olur" dedi konuyu kapadım bende.
Maddi durumumuz iyi olaydı terapiye katılırdım.
Bir insan bu kadar zeki ve küstah olmamalı haksızlık.
"zeki" kısmını kabul etmiyorum kesinlikle.küstah olmak için de bilmek gerekmiyor mu?oysa ben bişey bildiğimi sanmıyorum.
Sokrates gibisiniz. Maşallah.
ilk defa bi kız bana iltifat ediyo.iltifat mı tam çözemedim.
bi ara senle kafaları çarpıştırak fikirsel olarak.felsefeye merak saldım.inş ateist olmam.