çaresiz hissiyatlari sevemiyorum desem tam deminde olur herhalde, ama bazi durumlarin değişmemesi ya da değiştirilememesi o durumun mutlak surette yaşanması gerektiği içindir. her sey olmasi gerektiği için olur ve yasanmasi gerektiği için yasanir. bir sey yasadigimizda iki seye bakmak gerek, sonucunu degistirebilme sansim var mi? hayir ise cevap, üzerinde daha fazla düsünmeye/üzülmeye gerek yoktur, kendimizi yipratmaya da. olumsuz seylere daha az üzülüp, huzurlu kalabilmek elimizdedir.

kendini toparla ve neselen, güzel bir günün içindesin desem ne dersin?

Brida adlı üyeden alıntı:

çaresiz hissiyatlari sevemiyorum desem tam deminde olur herhalde, ama bazi durumlarin değişmemesi ya da değiştirilememesi o durumun mutlak surette yaşanması gerektiği içindir. her sey olmasi gerektiği için olur ve yasanmasi gerektiği için yasanir. bir sey yasadigimizda iki seye bakmak gerek, sonucunu degistirebilme sansim var mi? hayir ise cevap, üzerinde daha fazla düsünmeye/üzülmeye gerek yoktur, kendimizi yipratmaya da. olumsuz seylere daha az üzülüp, huzurlu kalabilmek elimizdedir.

kendini toparla ve neselen, güzel bir günün içindesin desem ne dersin?

Genişletmek için tıkla ...

Bu paragraf bayağı bir ne dersin olmuş.Tebrikler.)

Çay ne dersin?

UlaK adlı üyeden alıntı:

Çay ne dersin?

Genişletmek için tıkla ...

yaninda firuze yi de dinleyeceksek niçin olmasin derim

Çok güzel yazmışsın.. aslında söylediklerin tamamen benim dünya görüşüme, hayatı yorumlama ve bunun ilgili davranışlarıma o kadar benzer ki...
Ama doğruyu bilmekle onu uygulayabilmek farklı şeyler..
O kadar uzun süredir bu hissiyatla boğuşuyorum ki, artık mevcut durum sadece öfkelendiriyor beni..
Kabullenme yada “bunlar yaşanması gerektiği için yaşandı”, “sebat et ve olandaki hayırı gör” ü tam olarak uygulayamayacak kadar gerginim..
Ancak bu hisler senin söylediğin gerçekleri inkar etmemi sağlamıyor..ne olursa olsun gerçeklerden kaçmayacak kadar doğru davranma motivasyonum hala yüksek..
Herşeyin farkındayım, biliyorum.. dediğin gibi herşey de olduğu gibi belki de bu sürecide yaşamam gerekiyormuş..
Güzel bi günün hatta ömürün içinde olduğumu, bazı konularda ne kadar şanslı biri olduğumun da farkındayım merak etme.. sahip olduğum en kıymetli şeylerden birinin iyimserliğim olduğunun bilincindeyim

Sevdiğinden daha çok sevildiğin için mahçubiyet hissettiğin oldu mu?

Brida adlı üyeden alıntı:

çaresiz hissiyatlari sevemiyorum desem tam deminde olur herhalde, ama bazi durumlarin değişmemesi ya da değiştirilememesi o durumun mutlak surette yaşanması gerektiği içindir. her sey olmasi gerektiği için olur ve yasanmasi gerektiği için yasanir. bir sey yasadigimizda iki seye bakmak gerek, sonucunu degistirebilme sansim var mi? hayir ise cevap, üzerinde daha fazla düsünmeye/üzülmeye gerek yoktur, kendimizi yipratmaya da. olumsuz seylere daha az üzülüp, huzurlu kalabilmek elimizdedir.

kendini toparla ve neselen, güzel bir günün içindesin desem ne dersin?

Genişletmek için tıkla ...

hayir, hiç hissetmedim sanıyorum. sevgi çok boyutlu bir kavram aslında. insan doğasında çokca bulunan, yaşamımızı renklendirip anlamlandıran,
hepimizin ihtiyaç duyduğu doygunluk hissiyatı. sürekli beslenmesi de gerekir. benim de sevgi arsizi olduğum söylenir genelde, ne suçluluk ne mahcubiyet ne de
başka bir utanç duygusu hissetmedim. ama güzel sevilmediğimde utanç duymuşluğum vardır, o da karşı tarafın yerine.

sizce sevdiğimizde sevilmek ister miyiz? sevmeli miyiz? çünkü sartre nin de dediği gibi sevmek,
aslında bir sevilmek projesinin ta kendisi mi, siz ne düsünürsünüz bu konuda?

Brida adlı üyeden alıntı:

hayir, hiç hissetmedim sanıyorum. sevgi çok boyutlu bir kavram aslında. insan doğasında çokca bulunan, yaşamımızı renklendirip anlamlandıran,
hepimizin ihtiyaç duyduğu doygunluk hissiyatı. sürekli beslenmesi de gerekir. benim de sevgi arsizi olduğum söylenir genelde, ne suçluluk ne mahcubiyet ne de
başka bir utanç duygusu hissetmedim. ama güzel sevilmediğimde utanç duymuşluğum vardır, o da karşı tarafın yerine.

sizce sevdiğimizde sevilmek ister miyiz? sevmeli miyiz? çünkü sartre nin de dediği gibi sevmek,
aslında bir sevilmek projesinin ta kendisi mi, siz ne düsünürsünüz bu konuda?

Genişletmek için tıkla ...

Çok ilginç bir yaklaşım..
Hiç düşünmemiştim bu açıdan..
Bence sevmek ve sevilmek birbirinden çok net ayrılamayacak kadar birbiriyle doğrudan ilintili olan kavramlar..
Sevildiğin için o sevginin büyüsüyle de sevebildiğin gibi, çok sevdiğin için sevilip sevilmediğini önemsemeyecek kadar bundan bağımsız şekilde güçlü sevişlerin de olabilir..
Birbirleriyle çok bariz şekilde etkileşimde oldukları hatta birbirinden beslendikleri aşikar ama hangisi yanıcı hangisi yakıcı olarak değerlendirilmeli kestiremiyorum..
Bazen bir düşünceye inanmak, hatta ona bağlanma ihtiyacı hissediyoruz..
İnsanın en çok ihtiyaç duyduğu duygu aidiyet duygusu diye biliyorum.
Belki sevmek için sevilmeyi, sevilmek için sevmeyi bazen farkında olmadan bazende bilinçli şekilde seçiyoruz..
Bunlar hayatı yaşama ve algılama durumumuz hatta kendimizi nasıl manipüle ettiğimizle ilgili bence. ama yoğun olarak aradığımız ve istediğimiz sevme ve sevilme isteği aslında aidiyet duygusundaki açlığımızı bi şekilde tatmin etme isteği ile doğrudan ilişkili diye düşünüyorum..

sevilmek yada sevildiğini hissetmek için farkında olmadan olsa da manipülasyon yaptığın olur mu?

hayır. manipülasyon, özgüven eksikligidir.

iyi soru sormanın zeka ile ilişkili olduğundan haberdar mısınız desem?

Sadece iyi sormanın değil herşeyin zeka ile ilgili olduğunu düşünenlerdenim derim.
İnsanlar üzerinde güzel iz bırakmak, sevilmek, takdir edilmek, saygı duyulmak mı daha kıymetli başarısızlıkları, kompleksleri, endişeleri itiraf edebilecek kadar iç çini dökebilecek kadar şeffak olabilecek kadar iç dünyanla barışık olabilmek mi daha değerli?

her ikisi de ayri kiymetli.

Beklemek en doğru karar ise, gelen neden hep yanlış kişi?

Gelen “o” olmamasından kaynaklı olduğu için de yanlış olabilir.
Bekleme eylemi sadece doğruyu yaptığın zaman kıymetli..
Bir düşünürün bi sözü var. Şiddetle katıldığım ve çok sevdiğim..
“Gücümü doğruyu yapıyor olmaktan alıyorum” der..
Doğruysa zaman lehine işler, diğer türlü beklemek anlamsız ve yararsızdır.

Risk alamadığın için, hata yapmaktan üzülmekten çok korktuğun için, yanlış adım atmaktan imtina ettiğin için, savunmacı davrandığın için yanlış yapmış olabilir miyim, aslında kaybediceğim bişey de yoktu diye düşündün mü hiç?

oldukça yargısal düşünceler bunlar, nasil bir araya getirebiliyosunuz hayret doğrusu.
yaşadıklarınız ise sorularınız yahut yaşayamadıklarınız; bilinçaltınızda ne var epey merak ediyorum doğrusu
yaşam konusunda korkak tavırlar sergilemediğimi bilmenizi isterim, tüm o sorularınızın yanıtı da bu kısa cümlemde gizli.

-duvarlar örülmüş bir yoldan ona varamadığın için vazgeçmeyi yeğliyorsun. cümlesindeki ana fikir nedir?

“Duvarı yıkman için ne bekliyorsun ki, seni daha fazla nasıl motive edebilirim ki” dir.

Bilinç altımı görme isteğin sadece merak etmenle mi ilgili?

yargisal düsüncelerinizin temeline inmek sebepli olabilir, merak ise hayatin her alaninda vardir.
oyun için teşekkür ederim, belki baska forum üyeleri de katilim göstermek isterler.

- megaforumu bir olumlu/bir olumsuz elestir desem ne dersin?

olumlu eleştiri ----> çok değerli varlıklarıyla enerjileri ile bana bi sürü harika olan arkadaşlar edinmemi sağladı..

kötü eleştirimi ----> pas geçiyom.. biraz griyim.. ağır olur.. kalpler kırılır.. kimsenin kalbi kırılmasın.. zaman zaten kırıyor..


menemen soğansız yenir desem ne dersin ?