2010 yılıydı...
Elime çok miktofon almıştım, lakin bu ya şiir okumak yada türkü okumak içindi. Bir çok kez türkü kafelerde çalar söylerdim ama ilk kez bir topluluğa hitap etmek için elim emikrofon verilmişti...
O an herşey durmuştu sanki, bilgi hazinem silinmiş adeta affalayıp kalmıştım. Herkes merakla ne diyeceğimi bekliyordu
Sanırım bende ne konuşacağımı bekliyordum
Lakin mikrofon bendeydi ve ben nutku tutulmuş, ter atan, mahçup bir tavırla söyleyeceklerini toparlayamayan biri olarak ortada duruyordum. Zaman durmuştu
...
O an kendimi hiç his etmediğim kadar farklı his ettim. Özgüveni yüksek olan o adam gitmiş, yerine tanımadığım biri gelmişti...
Hiç kendinle kavga ettiğin anlar oldu mu?
Bilgi - İnanç - Eylem