mayası kabından taşan düşlerim var
bilmem ki hangi uykuya sığar?

sıcağında ısınır karanlığım
grilere tutuşur yangınlar.
hacminde titreşirken otriş
beyazların etekleri zil çalar.
dışımızda kalan kısma
ebruli diyorum ben
yok say onları, onlar ki sadece
fondaki rengi tırmalar.
volkan ya içimizdeki
özü zorlayıp fışkırdığında lavlar
kayalar da devrilir toprak ta kayar
bu yüzden işte./ her yer tarumar

aldırma sen / sakın durma / durma çal
çal dilediğin makamda / sazının gücü kadar


madem ki boyumu aştı düşler
bence hiç mahzuru yok.
bu sabah uyanmadı numarası ile
kendini oyalayabilir zülfikar

Mine Özdemirtaş