“Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani… Vardı aslında... İş aramaya devam ederken, aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adaylarıyla görüşmek için ikna edilmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!”


Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde (yok canım elbette boşboğaz değil), yemeyi, gülmeyi seven, iş yapmaktan hoşlanmasa da epey hamarat bir hatun kişi.

Uyumak, Furkan Dayı ile didişmek, arkadaşlarıyla pencereden pencereye konuşmak ve jelibon en sevdiği şeyler.

Bedir’in mavi gözleriyle karşılaşıncaya kadar öyleydi yani…

Zeynep Değirmenci’nin muzip kelimeleriyle anlattığı bu naif aşk hikâyesi, her yaştan okurun yüzüne gülücükler konduracak…