Vazgeç artık, bırak çırpınmayı
Çoktan kurudu birlikte terlenen yatak

Geçti artık, bırak kıvranmayı
Atmıyor nabzın, yetmiyor uyku hapların

Bitti artık, bırak sızlanmayı
Cansız kollarınla sarıl yalnızlığına�

Açılıp giden gözlerinle bakarken ona hala
Düşük yapmışsa ümitleri,
Ölmüşse son bebek
Beşikte salladığın yalnızlık büyüyecek

Ağlarsın sayıklarsın
Ama kim yetişecek
Cehennemi görmen için
Ölmen gerekmeyecek

Kes kanatamazsın,
Beni acıtamazsın.
Yalnızlıktan nasır tuttum ben..
Vur yıkamazsın.
Gel korkutamazsın�​