Yusuf ziya ortaç'in hayati, edebi kişiliği, eserleri


20. yüzyıl şair ve yazarlarından Yusuf Ziya, 23 Nisan 1895 tarihinde İstanbul'da doğdu. Vefa İdadisi'ni bitirdikten sonra sınavla kazandığı İzmit Sultanisi'nde başladığı edebiyat öğretmenliğine sonradan istambul'da yabancı okullarda devam etti.


1946-1950 yılları arasındaki Ordu milletvekilliği görevinden sonra Orhan Seyfi Orhon'la birlikte yayımladıkları Akbaba adlı gülmece dergisine geri döndü.


Bir yarışmada birincilik kazanan ilk şiiri Kehkeşan dergisinde çıkmıştır; ardından Büyük Mecmua, İnci, Serveti Fünun, Şair, Türk Yurdu gibi dergilerde yazmıştır.


Mizah, şiir ve yazılarına Diken dergisinin ilk sayılarında başladı. Diken dergisinin her sayısında (1918-1920) Çimdik imzasıyla çoğu kez ikişer manzumesi yer almış; bu türdeki çalışmalarına ölümüne kadar Akbaba Dergisi'nde devam eden Yusuf Ziya edebiyat tarihimize Hecenin Beş Şairi'nden biri olarak geçmiştir.


Binnaz (1919) oyunu, tiyatro tarihimizde heceyle yazılmış sanat değeri üstün, başarılı ilk manzum piyes kabul edilir.


Düz yazılarında da Türkçesi'nin sağlamlığı ve kıvraklığıyla bir üslup ustası olan Ortaç, 11 Mart 1967 tarihinde İstanbul'da kalp krizi sonucu vefat etmiştir.


30'u aşkın eseri bulunmaktadır.

Şiir Kitapları
Akından Akına (1916)
Cenk Ufukları (1917)
Âşıklar Yolu (1919)
Yanardağ (1928)
Bir Selvi Gölgesi (1938)
Kuş Cıvıltıları (1938, çocuk şiirleri)
Bir Rüzgâr Esti (1962)


Oyunlar
Binnaz(1919)
Name (1919)
Nikahta Keramet (1923)
Romanları
Göç (1943)
Üç Katlı Ev (1953)


Gezi
Göz Ucuyla Avrupa (1958)


Edebiyat-basın anıları
Portreler (1960),
Bizim yokuş (1966)


Biyografi-roman
İsmet İnönü (1946)


Fıkraları
Beşik (1943)
Ocak (1943)
Sarı Çizmeli Mehmet Ağa (1956)
Gün Doğmadan (1960)