Birçok hayvanda olan, hızlı koşma yeteneği kedilerde saatte 100 km’dir. Ulaşılabilen son hız, bir vücut ağırlığının havanın direncine erişip, hızı kestiği noktadır. Hızı kesen kediler kaslarını gevşeterek paraşütle iner gibi yere konarlar. Vücut esnekliği ve kasların gevşeme süresinde yayılabilmesi kedilerde paraşüt etkisi yaratmaktadır.

Dünya tarihinde çok yüksek katlardan düşen ve ölmemiş kedilerle ilgili pek çok kayıt vardır. Bir kedinin 46.kattan düşüp, yaşadığı ile ilgili bir kayıt vardır. Hatta bir denemede, 244 metre yükseklikte olan bir uçaktan kedi boşluğa atılmış ve sağ salim yere inmiştir. 1987 yılında Amerika’da yayınlanan bir gazetede, New York’da çok yüksek katlardan düşen 132 adet kedi vakası incelendi. Kedilerin çok ciddi yaralanmaları olsa da %90’ı hayatta kalmıştı. İstatistiklerde yedinci kata kadar, düşülen katla orantılı olarak, yaralarında artış olduğunu gösteriyor. Yedinci katın üstünde ise, kedi başı yaralanmalar azalmıştır. Yani, kedi ne kadar yüksekten düşerse hayatta kalma şansı o kadar yüksektir. Oksijeni yettiği sürece kedi için yükseklik çok fark etmemektedir.

İnsanlarda, yüksek düşüşler 1972 yılında Vesna Vulovic’in parçalanan bir uçaktan 10.600 metreden atlayışı, 1944 yılında yanan bir uçaktan Çavuş Nicholas’ın 5.800 metreden atlayışıdır. Vulovic, iki bacağını kırmıştır, fakat onu asıl kurtaran, çarpmanın etkisini azaltan koltuk ve tuvalet kabiniydi. Çavuş Nicholas ise bir çam ağacına çarparak yavaşlamış ve bir kar birikintisine düşmüştür ve hiç yara almamıştır.​