beraberdik aslında
nereye nasıl gittiğimizin bir önemi yoktu
gidiyorduk ya
şarkılarımız vardı
senin dünya güzeli duruşun
ömrümü kendine esir eden duruşun
kentin ıslak sokaklarında seni düşlemeyi kuşanırım
har tanemsin
hadi profilini çizdir bana gene
yanaklarına bakarak bir dünya haritası çizeyim
kafamı kaldırsam ak pelerinli bir mucizedir
sana bağlanmak temmuz kuşlarının inmesi gibi suya
temmuz…beni sana getiren çılgın umarsız
zaman bana ben sana kapılandım…
söğütlerine susayarak saçlarının
hava hava olalı bir senin saçlarının kokusunu getirdi bana
böyle doğal böyle yıllara çarparak..çırpınarak…

kanayan bir kaldırımdım
yılların düşünmesizce ezip geçtiği
şimdi sadece senin yolunum yavrum
üzerimde adımların…nabzım gibi atan…
bütün yönüm ayaklarının ucuna çevrili…
yalnız değilim…bitir beni üzerimde yürüyerek…
ben bitersem sende biterim…yiterim yüreciğinde
ben gidersem bir sana giderim…kaybolurum…
anaforlarında düşlerinin…
hadi kalk bir daha yürü üzerimde
üstüne kalın birşeyler giy
fırtınamda benliğin üşümesin
kendine ümitlerle dolu bir yolluk hazırla
yarı yolda kalmayasın
ama kara sular insin ayaklarına
sana sevdamın karasından ayırdım
kırgınlığın öfken dinsin
anla yavrum tek yolum sensin
her adımda bir sözcük
her sözcükte ayrı bir mana
her manada bir tek sen…
sen menzilsiz…biriciğimsin
şairin seni çağırıyor nar tanem
inci dişlim:
‘haydi koş sisli rıhtımlarıma
yüzün deniz fenerim olsun
hayal karama oturdu gemin
bırak yolcularını yalnızlığıma’
Kağan İşçen