(...)

XXVIII

Sevdan kıl beni, kaybetme ellerimi;

tutmazsam,

dağlardan çığ düşerken, o çınarlar susarken...

Tutmazsam kırılır elim,

tutmak kirlenir...



Ben yolculuğum,

sen bildiğim yol gibi...

Toplayıp ıssızlığa kirlenen eylülleri

geç hiç eskitmeden sevgileri;

bazen de çalarak kendine bedenimi.

Gitmesen,

geçmesen yollar kirlenir...



XXIX

Topla denklerini ürkmeden

külü dök, ateşi yüklen.

Kentlerde yazısı silik bulvarlarsa geçilen,

sen, sen ol apansız gelen/gece bitmeden;

gelmesen söz kirlenir...



Kime aitse kucağın

açık tut

ve diri;

tutmasan insanlığın kirlenir...



Bak sevda bu, tut sözlerimi;

hem kim var ki böyle sevecek seni?



Öpmesem dudakların,

yazmasam şiir,

sevişmesem kadınlığın kirlenir...



XXX

Bir gün değil, her gün her şey kirlenir.

Çalarak bir şeyleri hayattan ve insandan,

yenibaştan,

yenibaştan!



Kirlenmeyen tek şey ise,

kirdir…

(…)