Yaralar Beni
*
Ne zaman hüzünle toprağa baksam
Gerçeğe döndürür, ufalar beni
Ne zaman hazanda yaprağa baksam
Maziye götürür, yaralar beni..
*
Bir çoban kuzuya, taş atıyorsa
Bir avcı ahdedip baş koyuyorsa
Bir yaralı ceylan, yaş döküyorsa
Yaydan çıkan her ok yaralar beni..
*
Arayıp bir parça nimet bulunca
Terleyip minnetle ibret karınca
Bin bir zahmet ile yola çıkınca
Onu ezen ayak yaralar beni..
*
Doğumda analar çekerken sancı
Yürünen adımı sayarken yolcu
Yer verilmez ise diye yabancı
Yatılmayan yatak yaralar beni..
*
Beslenmeye muhtaç bekleyen bebek
Öğrenmeye koşan gösteren emek
Yenilmeye gelen, dökülen yemek
Olur keskin bıçak, yaralar beni..
*
Yandıkça yanacak, ışık gönlümde
Andıkça anacak, ahir ömrümde
Yasin okuyacak yıldönümünde
Yok ise bir evlat yaralar beni..
*
Bu gönül yazacak olsa da suçu
Beyaz mıydı söyle ananın saçı
İpsiz sapsız gezen biri, bir kaçı
Ata bilmez uşak yaralar beni..
*
Hayatı anlamak, hayatı yazmak
Zengince yaşamak, fakire kızmak
Bulununca şaşırıp, sebepsiz azmak
Gelinen son durak yaralar beni..
*
Üretim yapmadan, tüketip durmak
Doğruya tapmadan, yanlışa sapmak
Hiçbir gayret yokken sahibi olmak
Toprakta yer kapmak yaralar beni..
*
İhanetler edip önce yurduna
Melanet sarf edip yalanlarına
Tümüyle ibretlik nutuklarına
Şaşkınlıkla bakmak yaralar beni..
*
Basmalı yaraya gereken tuzu
Herkesin evladı kınalı kuzu
Düğünde bayramda çalarken sazı
Her bir öksüz yürek yaralar beni..
*
Yeşile dönerken, bayırlar dağlar
Menekşeler güler, sümbüller ağlar
Memleket uğruna coşmuşsa çaylar
Islanan her yanak yaralar beni..
*
Akdeniz mavisi, inci Ege’si
Hırçın Karadeniz iri dalgası
Nokta nokta yurdun her bir bölgesi
Sokulan bir nifak yaralar beni..
*
Vatanım diyorken, Türkmen’i Türkü
Et tırnak değil mi, Çerkez’i Kürdü
Beraber sırtlanmış taşırken yükü
Satılmış her ahmak yaralar beni..
*
15.01.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara