"Bir zamanlar benimdi" diye başlamıştı söze Ece ama biiyorduki ayrılık insanoğluna dar gelen bir duyguydu. Hissediyordu hergeçen Gün yanlızlığının çaresizliğini.Ve yine o Günlerden biriydi. Boğuşurdu kimsesiz sokaklarla haykırıyordu sevdiğine bilmeden hissetmeden yaptıklarını Herşeyi o mahvetmemişmiydi? O yakmamışmıydı geleceğini sevdiğini?Şimdi yalnız kendini avututuyordu yalnız kendini.Oysa sokaklarda dar geliyordu bedenine , ruhu çıkamıyordu kötü kalbinden. Ama kendine açıklayamıyordu yaptıklarını yaktıklarını bütün kapılar yüzüne tek tek kapanmıştı onun.
Sevdiği artık sevdiğinden çok düşmanıydı onun.Oysa sevmeyi sevilmeyi ne de çok isterdi. "Olmadı"diyerek sustu.Şimdi niye düşünmüştü ki bunları yoksa vicdanı insafa mı gelmişti. Ah bir gelse! "İçimdeki şeytan beni bırakıp terketse" diyordu.Bir sevdiği vardı evet ama Ece için sevmek mi? Asla onda sadece yapmak istediği şeyler vardı. Yaptı ve bıraktı arkasında kocaman bir yıkıntı. Sokalarda yaşamaktan bıkmıştı.Oysa onun hayalleri zenginlikti sadece zenginlik.Şimdi bir kaldırım dibinde zavallıdan başkası değildi.Bu yaşına kadar kaç kişiye gülümsemiş, iyilik etmişti.Hiçkimseye. Kalbi bu kadar mı kötüydü? Bu kadar mı aciz ?Yoo hayır değildi. sadece kalbideki perdeyi kaldırması gerekirdi.
Yağmurlu bir gün onun için idealdi.Çok severdi yağmuru ama altında sonsuza dek ıslanmayı değil.Sıcacık evinde izlemeyi, dinlemeyi Yine sevdiği yağmurlu günlerden biriydi.O kaldırımına oturmuş yağmurdan ıslanmamaya çalışırken yaşlı bir teyzenin karşıdan karşıya geçtiğini gördü.Ama o da ne kadın görmüyordu .Ece ayağı kalktı acaba ne yapacaktı yoksa yardım mı edecekti yoo o bunu yapmazdı ama ya yaparsa ve evet yaptı kadını alıp karşıya geçirdi.Ve o zamana kadar kör olan kalbinin gözleri açıldı. Şimdi mutluydu.Artık yağmuru evinden izliyordu.Çünkü bir zamanlar sadece karşıdan karşıya geçirdiği kadın onu yanına almıştı.
Sevdiği artık sevdiğinden çok düşmanıydı onun.Oysa sevmeyi sevilmeyi ne de çok isterdi. "Olmadı"diyerek sustu.Şimdi niye düşünmüştü ki bunları yoksa vicdanı insafa mı gelmişti. Ah bir gelse! "İçimdeki şeytan beni bırakıp terketse" diyordu.Bir sevdiği vardı evet ama Ece için sevmek mi? Asla onda sadece yapmak istediği şeyler vardı. Yaptı ve bıraktı arkasında kocaman bir yıkıntı. Sokalarda yaşamaktan bıkmıştı.Oysa onun hayalleri zenginlikti sadece zenginlik.Şimdi bir kaldırım dibinde zavallıdan başkası değildi.Bu yaşına kadar kaç kişiye gülümsemiş, iyilik etmişti.Hiçkimseye. Kalbi bu kadar mı kötüydü? Bu kadar mı aciz ?Yoo hayır değildi. sadece kalbideki perdeyi kaldırması gerekirdi.
Yağmurlu bir gün onun için idealdi.Çok severdi yağmuru ama altında sonsuza dek ıslanmayı değil.Sıcacık evinde izlemeyi, dinlemeyi Yine sevdiği yağmurlu günlerden biriydi.O kaldırımına oturmuş yağmurdan ıslanmamaya çalışırken yaşlı bir teyzenin karşıdan karşıya geçtiğini gördü.Ama o da ne kadın görmüyordu .Ece ayağı kalktı acaba ne yapacaktı yoksa yardım mı edecekti yoo o bunu yapmazdı ama ya yaparsa ve evet yaptı kadını alıp karşıya geçirdi.Ve o zamana kadar kör olan kalbinin gözleri açıldı. Şimdi mutluydu.Artık yağmuru evinden izliyordu.Çünkü bir zamanlar sadece karşıdan karşıya geçirdiği kadın onu yanına almıştı.