- Konum
- Dünya Sürgünü.
-
- Üyelik Tarihi
- 10 Ara 2012
-
- Mesajlar
- 953
-
- MFC Puanı
- 142
Nedir sende ki bu serzeniş;ıssızlık okyanusta da var,
Okyanus kadar enginim diye de yerinme; o uçsuzluk çölde de var,
Çölü hemen de küçümseme; onda açan ne güzel gül var,
Ne okyanus ne çöldür asıl hikaye; hepsinde ne sende ki kibir var ne sende ki irade...'
Düşünmek, var olmanın anahtarıysa; kilitli kapıları gösterin bana!
Kim demiş karanlık var diye; bu sadece bir bahane, ışığı olmayanlara!
İyilik, cennette olmanın anahtarıysa; kapısı çalmayanları gösterin bana!
Kim demiş soğuk var diye; bu da sadece bir bahane, kalbi donanlara!
Unutmak, var olmayla başlamıştı bir kere...
Öyle olmasa gelirmiydi 124 bin peygamber bu aleme…
Vefa bu dünyada adı konmuş; ama merkezi unutulmuştu her yerde...
Ahde vefa sözde kalmış; artık aranır olmuş her mecliste...
Vefa da vefasızlık aramak; insanlık varken niye?...'
Gündüz güneş doğuyor ufuktan.
Selam getiriyor en uzak diyarlardan.
Ne güzeldir; seni sevenden haberdar olman.
Hala nedendir bu ağlaman, sızlaman ?
Uzaklarda biri anar seni en derinden.
Belki nefretten, üzüntüden, sevgiden...
Yollar uzun ve beklersin hasretlen.
Baki olan yol geçer en sevgiliden.
Gözümü kapatacağım anı hiç aklıma getirmemiştim; bir düğüm atmak gerekti,
Nefes alırken bir sonraki nefesimi hiç düşünmemiştim; bir "ya?" çekmek gerekti,
Kışıra aldanıp gerçeği unutmaya ramak kalmıştı; bir mecnun olmak gerekti,
Ne unutmak, ne soru sormak, ne deli olmak gerekti; ama bir Seni gerekti Seni...
Ağlarken yağmur yağar; yalanı siler, kendi ıslaklığı kalırdı; demek içten ağlamak gerekti,
Hayata bir can, aşıka maşuk, güle bülbül; ama bana bir Seni gerekti Seni...
Gülerken kalbim ağlar; kendi vahşeti kalırdı yüzümde; demek içten gülümsemek gerekti,
Ölüme "Hay", Yaşama "Kayyum", Güzele "Cemal" gerekti; ama bu cana hep Seni gerekti Seni...
Gecenin sessizliğine şükrediyorum; çünkü sessizlik, ölümde de var,
Zifiri karanlığa teşekkür ediyorum; lakin gözlerin göremediği yer, toprak altında da var,
Rüyada çekilen azaba hamd ediyorum; öyle ki aynısı kabirde de var,
Gece de var; toprak da var; rüya da var; ama hepsinden öte ölüm var...
Kalbim kırık; içeriye karlar yağıyor efendim, gönlüm buz kaplı...
Ağzımdan çıkan buğu, gözlüğümün camını kaplıyor; göremiyorum, zaten her taraf puslu...
Üşüyorum efendim! Güneş'i yak bana. Ateşinle, aşkınla, tüm alemi kaplamış Hayy'ınla
Ohh! çekiyor kemiklerim, sıcak bir ab-ı hayat akıyor boğazımdan, Bismillah'la...
Çıtırdıyor tüm buzlar, kalbim hareketlenmeye başlıyor; yeşil oluyor etraf, Hayy'ınla
Kuşlar ötüyor efendim, kulaklarımda ki buzlar paramparça!
Güneş doğuyor efendim, gözlerim çözülüyor aşkınla...