Sözüm bitti
Düşüncelere dalgınım
Kelimelerim yorgun düştü
Bedenim üşüyor
Kalbim titriyor
Sevginin sıcaklığından yoksunum
Varım ama neden
Hayat tüm cazibesini yitirdi bende
Sen yoksun diye
Küskünüm sıra dağlara
Başaklara gonca güllere
Yaramaz bir çoçuk gibi saklandın
Kimbilir nerelere
Şimdi yoksun
Daha yorulmadınmı saklı kalmaktan
Kaderime teslim değilim
Sobelerim diye seni
Kalbimde umut var
Umut veren ALLAH
Fiili yaratanda O
İstiyen ben olduğum müddetçe
Şimdilik ağlıyorum
Duyan ve gören ALLAH
Gözyaşlarımı silmeye gelmiyecekmisin
Nerdesin nerelerdesin
Bir mendil uzatmıyacakmısın
Duygularım gözyaşı olup yerlere mi aksın
Bilirim seni tanıdığım kadar
Sen üzmek istemezsin
Bir sivri sineği bile
Bana hiç kin beslemezsin
Seni ençok kızdırdığım anda bile
Bu irade senin ise
Sesim soluğumda kalsın yerinde
Nefesim adım atmasın kelimelere
Oracıkta yıkılayım yere
Elbiselerimle gömsünler beni toprağa
Kapatmasınlar toprak ile üstümü
Aleme ibret olsun yüzümdeki gülümseme
Ölürken bile bilsinler ki
Seni benden ayıranlar
Yüzümdeki gülücük
Sana olan sevdamın yansıması olduğunu
Yazsınlar mezar taşıma
Seni çok seviyor
Ölürken bile sana gülümsüyor diye
Belki birgün
Duygularını vicdanınla birleştirip
Dönersin geriye
Bakarsın kabrime
Yüzümdeki gülümseme ile
Seni beklediğimi
Fark edersin o mahşer yerinde ..​