Üzülme

Kim baktı gözlerine, usulca
yaralayan kimdi kanatlarından sevdayı
zincirlenmiş düşüncelerin, zayıf halkasından kopunca
kime hesap vereceksin bu insafsız yapıyı

bırak kopan kopsun şiirlerden
varsa ayrılık herşeyin sonunda
tutma ellerinden, zarar verme gözyaşlarına
kırılma git sözcüğü, ayrılık sen değilsin

parlayan dudaklarda sönmüş bir kelime
sahipsiz sevdaların en mutlu anı
bir bak aynalarda kendine
yakalayamazsın bu deli zamanı

iki sevgilinin arasına çekilen sıra dağlar
iki ayrı evrende ağlayan sözcükler
vicdansız dudaklardan çıkan siz iseniz
suç sizi kullanandadır....