[/b]



Gitmek yazgısı asılmış boynuma

Duramam olmadığın hiç bir yerde yar!

Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın

Kavgadır kalbimin gözündeki fer

Bir devrimin eskimiş yüzüyüm ben

Derinimde puslu ihtilaller

Gurbete gidiyorum

Olmadığın yerin gurbetine.

Cebimde taşıdım ümitleri yar!

Heybemde ne var ne yoksa çalındı

Yollarımı kesti haramiler

Bir ciğerimi sökemediler

Vermedim içinde nefesin var diye!

Yanmış süt kokan sabahların eşiğinde bekleyen gece

Gidiyorum işte

Gidiyorum yar!

İçim köz.

Sözüm söz.

Gidiyorum!

Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın yar

Ne beni seven ardımdan gelsin

Ne düşmanlarım yoluma çıksın!

Bana bir tek kalabalığım göz kırpsın

Arsızca Fütursuzca

Tek dileğim ağlama yar!

Birgün gelir bu hasret biter

Ağlama yar!

Ağlama yar!

Bu aşka yanma

Örterim de sokakları

Öyle uyurum

Yastığım olur bu kentin duvarları.

Ocağım tüter mi bilmem

Gurbetin soğuk yalnızlığında

Üşürsen ben yanarım seni ısıtmaya!

Tüter ocağın yangınımla.

Yanmasam tüter miydi ocağın!

Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın

Seni aramaktır bulmaktır boynumun borcu!

Şehir şehir dolaşırım

Kovulurum dokuzuncu köyden de uğruna

Yine de yılmam

Vaz geçmem seni aramaktan

Üstüme yıkılan her durak

Onurudur sensizliğe batmış yüreğimin.

Ve yokluğun

Alır-gider neyim var neyim yoksa





Yanan gönlümün direğidir.

Bir incecik sızı kalır derinimde

Ve ben bu can bu bedenden ayrılmadan daha

Yedi geceyi geçtim

Yedi güvercin vurdum

Yedi güvercin vurdum

Yedi yıldız biçtim

Yedi nehir içtim

Yedi kez titredim bakışlarının karşısında

Yedi yemin verdim

Unutmak kadar acıdır bazen yaşamak!

Ve ne yeminler bozdum

Geceler büyürken sensiz!

Ne yeminler

Senin için geçtim şehirlerden

Seni aradı bu yürek olmadığın her yerde.

Bir tutam hayat buldum

Kopmuştu çekilmişti bütün suları!

Unutulmuştu bütün sözler

Ben sözleri yokluğundan var ettim!

Sı dedim içtim andımızı

Kader dedim "yaz" dedim.

Son çaremiz

Gidersen yıkılır bu kent diyor şairler!

Sen beni bırakıp da git(mez)din!

Peki o zaman neden ben seni arıyorum!?

Neden gitmediğim her yerde oluyorsun!

Görmek için kapanacak gözlerim

Kör bir ölümü yarım bıraktın!

Yarsız bıraktın!.

Issızlığımı ıskalamış bütün kalabalıklar.

Ve çarpık hüzünler döşemişler

Bu şehrin kaldırımlarına

Oysa sen benden gittin gideli

Hiç yılmadım seni aramaktan

Yorulmadım

Utanmadım

Ağlamadım

Ve ufka baktım

Ve ufkum oldun!

Beni her sabah bağrına basan güneşinin

Beni her akşam satacağını bilerek

Bundan da utanmadım

Gocunmadım

Yorulmadım

Kimseye dargın değilim!

Bir kendime ağlarım.

Bir kendime dargınım.

Öyle ağırım ki kendime

Sen benden gittin gideli

Gidişin bir şey eksiltmez ki yar! [/b]

Seni bulmaya çoğaltır beni.

Gitmeye giden gün batımları

Hangi hüznü saklar benden

Senden

İkimizden

Gözümün bebeğiydin yar!

Emeğimdin

Bilesin ki yar!

Eşkiya bir kahır biçmiş ömrümü.

Bir şiir yazdım

İçinde ismin hiç geçmedi!

Üstü kalsın

Söyleyemediklerimden anla beni'

Sustuklarımdan tanı beni

Söyleyemediklerimden sustuklarımdan anlasana yar! [/b]

Sevdanın hası suskun olandır!

Şimdi yaşadığın şehirde

Dilimde suslarla kapındayım.

Açsana yar!

Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın.

Tutsana yar geldim işte kapına!.



Nefesin tükendiğinde gözlerime çark ettin karabasanları

Bir elimi sana verdim ötekini aramadım bile.!

Ne seni içimden terk edebildim

Ne de sana terk ettirebildim içimi

Yalnızdım hep çünkü sen vardın!

Uçmak düşmeyi göze almaktı uçamadım.

Kapında kaldım bir dilenci utancıyla!.

Öylece baktım uzaklardan.

Çünkü ben seni uzaklarda sevdim.

Ben seni tuzaklarda sevdim

Ben seni yasaklarda





Ben aşkta izi aramam ki yasaklar sustursun beni!

Eşkiya bir kahır biçti işte ömrümü

Bir yangın geçivermiş yamacımdan

Belki yanmaz taş-duvar ama

Büyük yangınların izini taşır yar!

Ve bilirsin uzun lafın da kısası olmaz

Yüreğimi yaksa da hüzün



Bulamadım şu yaralarıma en uygun azadı.

Sonrasında kavgalar. Küskün ölümler.

Hayat bana öğretti

Güneşin ve güllerin bir tek kendilerine batmadığını!

Aynı yollardan geçsem de farklı sehpalarda idam edildim hep!

Ne sen'li bir yarın bıraktın ne de nefret ettin benden

Nesine yandım ben bu yarin ahh!

Nesine kandım. . .



Yandım yandım da yine unutmadım en deli hüznü

Kor oldum ateşlerde.

Yakanlara değil düşenlere eğiliriz bir tek!

Öyle onurlu yanarız yandık mı!

Öyle dimdik yanarız!

Anlasan yar!

Nasıl yandım sana.

Anlamadın yar!

Yalanın ve ihanetin insafızlığı bendeydi.

Eşkiya bir kahır biçti ömrümü

Benden soruldu uykusuzluğun yük olduğu gecelerin hesabı!

Yine de unutulmuş yaralarıma tuzdur adın.

Yollarımı açardı ölüm

Ölüm gelirdi su gibi bakışlarından!

Yarım kalmışsam adamlığım ölmedi.

Ölüm tökezletir sadece

Korkma ben düşmem yine de

Herşeyden geçtim de bir aşkı geçemedim.

Bir aşka yenildim

Şehirler eskittim kapında bekledim!.

Açmadın!

Meğerse ölümmüş aşk diye aradığım!

Meğerse sulara yazmışım seni

Dönmesen de olur ecelim beni aldıktan sonra!

Ölüm gelir ben giderim!

Kendimi topladım ben hayattan

Tuttum elimden ağladım gözlerimi

Aşk dedim attım içime!.

Sonrası kalbini meşgul etmeyecek kadar basit!

İçimde bir sen aşk içinde

İçinde bir ben sen içinde

İçinde bir biz bin hiç içinde

Sırrın kalemine perde indirdim

Ve bir kez daha yenildim!

Eşkiya bir kahır biçtiği ömrümde

Unutulmuş yaralarıma tuz olan adını aldım

İşte gidiyorum.



















Gidiyorum Yar !





Eyvallah