Hafıza üzerine yaptığı deneysel çalışmalar ile tanınan Alman psikolog Hermann Ebbinghaus tarafından bulunan Unutma Eğrisi (Forgetting Curve) öğrenilen bir konunun bir süre sonra ne kadarının unutulduğunu gösteren bir grafik.
Öğrendikten hemen sonraki ilk saatler en çok unuttuğumuz saatler oluyor, zaman ilerledikçe unutma hızımız düşüyor, zaten akılda da pek bir şey kalmıyor. Hızla ilerleyen teknolojinin kuşattığı dünyamızda en büyük sorunların başında dikkat çekmek ve akılda kalmak geliyor. Bu bilgi bolluğunda bir bilgiye hususi olarak dikkat etmezseniz ve aklınızda tutmak için çaba göstermezseniz onu sonrasında hatırlamanız çok zor.
Hermann Ebbinghaus bu tezini savunmak için bir denek seçmeliydi ve onun üzerinde yaptığı çalışmaları inceleyip raporlamalıydı, denek olarak kim seçti dersiniz? Kendisini…
Aldığımız bildirimlerin yarısından fazlası ilk saatler içinde yok olsa da tamamen de gittiğini söyleyemeyiz yani bir sıfırlanma yok, az da olsa aklımızda kalanlar da oluyor. Durum bu şekilde gittiği için zihnimize güvenemiyoruz ve teknolojiden yardım alıyor. Telefon rehberimizi aklımızda tutmak yerine telefonumuzda tutuyoruz, 20 sene önce aklımızda 20’den fazla telefon numarası vardı, şimdi ezberinizde aile fertleri dışında 5 kişinin numarası var mı?
Aynısı internet için de geçerli, aklımızda tutmak yerine Google abimizi açıp ona soruyoruz. İşte bu duruma Google Etkisi deniliyor, bu yazım bitince Google Etkisi ile ilgili yazdığım yazıyı da okuyabilirsiniz. Google etkisi zihnimizi tembelleştiriyor ve hafızamızı zayıflatıyor, gelecek nesilleri bekleyen en büyük sorunlardan birisi de bu bence…
Bu yazıya okuduktan sonra sınavdan önceki son gece ders çalışmanın pek bir işe yaramadığını görmüşsünüzdür, güçlü bilgi bir anda yüklenen değil, zamana yayılarak ve sık sık tekrarlanarak öğrenilen bilgidir. Ben de insanlar okuduğum kitaplardan faydalansın diye her gün bu yazıları yazıyorum ama asıl amacım okuduklarımı pekiştirmek. Kitaplarda altını çizdiğim yerleri geri dönerek okuyorum, araştırmalar yapıyorum ve sonrasında da sizin için yazıyorum. Bundan daha iyi bir akılda tutma yöntemi olamaz.
GOOGLE ETKİSİ
Bilim insanlarına göre Google beyni geriletiyor. Bir bilgiyi aklınızda tutmak yerine “Nasıl olsa internette var” diyerek Google.com’a güveniyorsanız siz de “Google Etkisi” altında olabilirsiniz. Google, Yandex gibi arama motorlarından faydalanan kişilerin hafızası körelme eğilimindedir, buna Google Etkisi (Google Effect) denir.
Hafıza gücümüzün gerilemesi binlerce yıl öncesine kadar gidiyor, yazının bulunması ile başlıyor. Dilden dile, akıldan akıla aktarılan birçok bilgi, hikayeler, efsaneler, ateşin yakılması, icatlar yazının bulunması ile kaydedilme imkânı buldu ve insanlar akıllarında tuttukları tüm bilgileri yazdılar.
Sonrasında 1985 yılında Wegner’in ortaya attığı “Geçişken Bellek Hipotezi” ile karşılaştık. Buna göre insanlar bazı bilgileri birbirlerinin hafızasına emanet ediyor, sosyal çevrede hafızalar arasında bir iş birliği yapıyor. Şu bilgiyi nasıl olsa şu arkadaşım biliyor, benim ezberlememe gerek yok diyebiliyoruz.
Günümüzde, çocuklar artık sorularını babalarına değil Google, Yandex gibi arama motorlarına soruyorlar. Aradığımız bilgiye saniyeler içinde en doğru şekilde ulaşmamızı sağlayan Google algoritmaları işimizi çok kolaylaştırdı. Bu yüzden 1998 yılında kurulan Google günümüzün en büyük teknoloji şirketlerinden birisi olmayı başardı.
Columbia Üniversitesi’nde yapılan araştırmalar sonucunda, insanların bir konuyu hatırlamak yerine internete bakmayı tercih ettikleri, bunun da beynin hatırlama fonksiyonlarını gerilettiği tespit edildi.
Google haricinde dijital cihazlarımızda tuttuğumuz, rehberimiz, notlarımız da ezberimizde değil, aklımızda bir telefon numarası yok, hepsi rehberimizde kayıtlı. Dijital cihazlarda tuttuğumuz bilgileri unutma eğilimine “Dijital Amnezi” deniyor.
İnsanlar Google gibi arama motorlarını ve dijital cihazları hafızalarının bir parçası olarak görüyorlar ve unutma kaygısı duymuyorlar. Artık bilgiyi değil bilgiye nasıl ulaşabileceğimizi, nerede bulacağımızı hatırlıyoruz.
Einstein, şimdiye kadar yazdıklarımın tam tersini savunuyor.
Albert Einstein’a telefon numarasını sorarlar, o da notlarına bakarak numarasını söyler. Arkadaşı “Kendi numaranı bilmiyor musun?” diye sorar, Einstein “Yazılı olarak bulabileceğim bir bilgiyi neden ezberleyeyim ki?” der ve 2 dakikadan kısa sürede bulabileceği bilgileri ezberlemediğini açıklar.
Bugün 2 saniyede her bilgiye ulaşabiliyoruz. Einstein Google etkisinden korkmuyormuş, acaba biz ne yapmalıyız. Ne yapacağımızı internette aramak yerine düşünmek lazım…
Kaynak: http://www.tolgaakkus.com/unutma-egrisi/
Google Etkisi (28. Gün) – Tolga Akkuş
Öğrendikten hemen sonraki ilk saatler en çok unuttuğumuz saatler oluyor, zaman ilerledikçe unutma hızımız düşüyor, zaten akılda da pek bir şey kalmıyor. Hızla ilerleyen teknolojinin kuşattığı dünyamızda en büyük sorunların başında dikkat çekmek ve akılda kalmak geliyor. Bu bilgi bolluğunda bir bilgiye hususi olarak dikkat etmezseniz ve aklınızda tutmak için çaba göstermezseniz onu sonrasında hatırlamanız çok zor.
Hermann Ebbinghaus bu tezini savunmak için bir denek seçmeliydi ve onun üzerinde yaptığı çalışmaları inceleyip raporlamalıydı, denek olarak kim seçti dersiniz? Kendisini…
Aldığımız bildirimlerin yarısından fazlası ilk saatler içinde yok olsa da tamamen de gittiğini söyleyemeyiz yani bir sıfırlanma yok, az da olsa aklımızda kalanlar da oluyor. Durum bu şekilde gittiği için zihnimize güvenemiyoruz ve teknolojiden yardım alıyor. Telefon rehberimizi aklımızda tutmak yerine telefonumuzda tutuyoruz, 20 sene önce aklımızda 20’den fazla telefon numarası vardı, şimdi ezberinizde aile fertleri dışında 5 kişinin numarası var mı?
Aynısı internet için de geçerli, aklımızda tutmak yerine Google abimizi açıp ona soruyoruz. İşte bu duruma Google Etkisi deniliyor, bu yazım bitince Google Etkisi ile ilgili yazdığım yazıyı da okuyabilirsiniz. Google etkisi zihnimizi tembelleştiriyor ve hafızamızı zayıflatıyor, gelecek nesilleri bekleyen en büyük sorunlardan birisi de bu bence…
Bu yazıya okuduktan sonra sınavdan önceki son gece ders çalışmanın pek bir işe yaramadığını görmüşsünüzdür, güçlü bilgi bir anda yüklenen değil, zamana yayılarak ve sık sık tekrarlanarak öğrenilen bilgidir. Ben de insanlar okuduğum kitaplardan faydalansın diye her gün bu yazıları yazıyorum ama asıl amacım okuduklarımı pekiştirmek. Kitaplarda altını çizdiğim yerleri geri dönerek okuyorum, araştırmalar yapıyorum ve sonrasında da sizin için yazıyorum. Bundan daha iyi bir akılda tutma yöntemi olamaz.
GOOGLE ETKİSİ
Bilim insanlarına göre Google beyni geriletiyor. Bir bilgiyi aklınızda tutmak yerine “Nasıl olsa internette var” diyerek Google.com’a güveniyorsanız siz de “Google Etkisi” altında olabilirsiniz. Google, Yandex gibi arama motorlarından faydalanan kişilerin hafızası körelme eğilimindedir, buna Google Etkisi (Google Effect) denir.
Hafıza gücümüzün gerilemesi binlerce yıl öncesine kadar gidiyor, yazının bulunması ile başlıyor. Dilden dile, akıldan akıla aktarılan birçok bilgi, hikayeler, efsaneler, ateşin yakılması, icatlar yazının bulunması ile kaydedilme imkânı buldu ve insanlar akıllarında tuttukları tüm bilgileri yazdılar.
Sonrasında 1985 yılında Wegner’in ortaya attığı “Geçişken Bellek Hipotezi” ile karşılaştık. Buna göre insanlar bazı bilgileri birbirlerinin hafızasına emanet ediyor, sosyal çevrede hafızalar arasında bir iş birliği yapıyor. Şu bilgiyi nasıl olsa şu arkadaşım biliyor, benim ezberlememe gerek yok diyebiliyoruz.
Günümüzde, çocuklar artık sorularını babalarına değil Google, Yandex gibi arama motorlarına soruyorlar. Aradığımız bilgiye saniyeler içinde en doğru şekilde ulaşmamızı sağlayan Google algoritmaları işimizi çok kolaylaştırdı. Bu yüzden 1998 yılında kurulan Google günümüzün en büyük teknoloji şirketlerinden birisi olmayı başardı.
Columbia Üniversitesi’nde yapılan araştırmalar sonucunda, insanların bir konuyu hatırlamak yerine internete bakmayı tercih ettikleri, bunun da beynin hatırlama fonksiyonlarını gerilettiği tespit edildi.
Google haricinde dijital cihazlarımızda tuttuğumuz, rehberimiz, notlarımız da ezberimizde değil, aklımızda bir telefon numarası yok, hepsi rehberimizde kayıtlı. Dijital cihazlarda tuttuğumuz bilgileri unutma eğilimine “Dijital Amnezi” deniyor.
İnsanlar Google gibi arama motorlarını ve dijital cihazları hafızalarının bir parçası olarak görüyorlar ve unutma kaygısı duymuyorlar. Artık bilgiyi değil bilgiye nasıl ulaşabileceğimizi, nerede bulacağımızı hatırlıyoruz.
Einstein, şimdiye kadar yazdıklarımın tam tersini savunuyor.
Albert Einstein’a telefon numarasını sorarlar, o da notlarına bakarak numarasını söyler. Arkadaşı “Kendi numaranı bilmiyor musun?” diye sorar, Einstein “Yazılı olarak bulabileceğim bir bilgiyi neden ezberleyeyim ki?” der ve 2 dakikadan kısa sürede bulabileceği bilgileri ezberlemediğini açıklar.
Bugün 2 saniyede her bilgiye ulaşabiliyoruz. Einstein Google etkisinden korkmuyormuş, acaba biz ne yapmalıyız. Ne yapacağımızı internette aramak yerine düşünmek lazım…
Kaynak: http://www.tolgaakkus.com/unutma-egrisi/
Google Etkisi (28. Gün) – Tolga Akkuş