Yaralı dizlerim,
koşamam ki...
kapalı yollarında akamam ki...
unutkan nehrinin.
yolunu sormadan
bulamam ki...
karlı dağlarında doğamam ki...
saklı kentinin.
"çok üzülme çok susma,
çok darılma,
çok ağlama,
çok da kitap okuma"
dedi annem...
"çok terleme çok yorulma
girdaplarında
boğulma
yalnızlığına çok da alışma"

güneşim olmadan
göremem ki,
ay tutulurken
uyuyamam ki,
karanlık olsa da.
ben herkesi sevemem ki...
sevmeden de,
yaşayamam ki,
yanlış olsa da...