- Konum
- İzmir
-
- Üyelik Tarihi
- 9 Haz 2015
-
- Mesajlar
- 12,474
-
- MFC Puanı
- 1,810
Sonu acı biten aşk
Öncelikle Üşenmeden Okuyan Herkese Saygılarımı Sevgilerimi Ve Teşekkürlerimi Sunuyorum.. Bundan 8 yıl önce çok tutkulu bir aşk yaşadım her şey o kadar güzeldi ki beni ne kadar üzse bile sevgim saygım ilk gün ki gibiydi ne yapsa sevgimden ufacık bir şey eksilmiyordu..Lise son sınıftaydım hayat tabi toz pembe o zamanlar okulun en güzel kızıydım ama hiçbir erkeğe bakmazdım arkadaşlarım hep çok güzel kızsın neden biriyle çıkmıyorsun peşinde o kadar kişi varken niye içine kapanıksın derlerdi hep ama ben derslerime vermiştim kendimi...bir gün 2 arkadaş okul çıkısında öğle yemeğine bir kafe ye gittik(şuan yazarken bile ağlıyorum)...kafe de oturuyoruz yemek siparişlerimizi verdik bekliyoruz kafenin alt katında oturuyorduk üst katta da bir erkek bir kız kafamı kaldırdım üst kata baktım biri bana bakıyor ama nasıl hayatımda öyle bir bakış görmedim devamlı bana bakıyor çocuk. tabi utandım ben yemeklerimiz geldi o baktığı için yiyemiyorum ki utanıyorum yanımdaki arkadaşlarıma; çaktırmadan yukarı bakın çocuk bana çok acayip bakıyor dedim onlarda sağ olsun hemen hani nerde diye direk yukarı baktılar çocukta güldü kızların o haline of dedim yanında kız arkadaşı var birde bana bakıyor terbiyesiz dedim.neyse aşşağıya indi bunlar gidiyorlar ama hala arkasını dönüp bana bakıyor bende ona bakıyorum tabi...neyse öyle bakıştık bitti..hayatımda ilk defa bu kadar etkilenmiştim birinden bir daha göremiycem onu sanıyordum...ertesi gün okul çıkışında kızlara söyledim hadi yine o kafeye gidelim dedim kırmadılar beni gittik bir baktım o çoçuk ve bir erkek arkadaşı bizim oturduğumuz masada oturuyorlar şok oldum ellerim ayaklarım nasıl titriyor açılamıyorumda yanlarınada gidemiyorum arkadaslarımıda göndermiyorum bir kız olarak kendimi ağırdan satıyorum ilk adımı karsı taraftan beklerim hep neyse biz hiç oturmadık girmemizle cıkmamız bir oldu cocukta beni gördü ama hiç oralı bile olmamıştı ...aradan yaklaşık 5 gün geçti çarşıda gidiyorum arkadaşlarımla bir baktım yine o çocuk tabi yanında o ilk gün gördüğüm kız arkadası(ama aynı mahalledeki çocukluk arkadaşıymış okul çıkışlarına onu almaya gidiyormuş) beni gördüler aaaa kafedeki kız dediler bende hafif gülümsedım yoluma devam ettim arkamdam ıslık öttürüyo bakmam için ama hiç oralı bile olmadım adliye vardı arkadaslarımla gittim oturdum bahçesine arkamızdan gelmisler yanındakı kızı göndermişler evine erkek arkadasıyla takip etmişler bizi biz oturduk bir baktım aramızda mesafe var baya karşımıza oturdular Allah ım ya takip etmiş beni dedim kızlarda hadi git tanış bak tesadüf sürekli karsılastık bir daha karsılasamıyız fırsat geçti eline işte git dıyorlar ben yok asla gitmem dıyorum neyse yanındakı arkadaşını gönderdı bana cocuk arkadasım nonuzu ıstiyor sakıncası yoksa verirmisin dedi bende verdım bı baktım hemen kalkıp gıttıler numaramı alıp ukala dedımsüreklı mesajlasmalar buluşmalar görüşmeler derken yavas yavas bağlandım derslerim cok guzeldı bır anda bozuldu okula gıtmemezlıkler değişmeler okula gıtsem bıle süreklı arıyo kıskanıyo arkadaslarımdan kımseyle konuşturmuyor o ıkı arkadasımla asla görüşmiyceksin dedi dinledim onu arkadaşlarımla görüşmedim okuldan çıkıyorum onunla buluşuyoruz ailesiyle tanıştırdı sürekli gidip geliyorum herkeze gelin kızım diyor annesi çok hoşuma gidiyordu..ikinci ailem oldu fırsat buldukça onlardayım sevgilimle beraber temizlik yapmalar beraber gezmeler eğlenmeler derken yıl sonu geldi karnemi aldım elime hep zayıf..neyse yaz geldi ve bu Antalya ya gitti çalışmaya ben sürekli arıyorum kıskançlık krizleri geçiriyorum oda asla dışarı çıkmama izin vermezdi hiç bir arkadaşım yoktu beni çok ağlatıyordu aşırı kıskançtı ama sürekli telde konuşuyoruz falan neyse geldi yanıma söz yüzüğü taktık aramızda sürekli onlardayım yine benim ailemde biliyor ama annesi asla gelmedi evimize çok içime atıyordum bunu söylüyorum annene söyle gelsin tanışsın ailemle en azından bir kahvemizi içsin diyorum ama yok gelmiyorlardı ailemde çok dar görüşlü yanlış düşündüler kesinlikle o çocukla görüşmiyceksin dediler ben gizli gizli görüşürdüm hep.abime sürekli yakalanırdım telefonla konuşurken felan sürekli dayak yiyordum.sevgilimle buluştuğumuzda kollarımı gördüğünde düştüm derdim yinede vazgeçmedim.maddi durumumda iyi değildi onunda iyi değildi ama elime para geçse ona ufacık da olsa süprizler yapardım genç kızdım özeniyodum gördüğüm kıyafetlere ben hep onunla harcamak ona bir şeyler almak isterdim öylede yapıyordum.kendime bakmıyorudm hiç.okadar durumu iyi olan beni isteyen kişi vardı ki kimseyi gözüm görmüyordu.gerçekten güzel kızdım isteyen çoktu beni.. ama hep Allaha bir tane eşim olsun sonsuz olsun ilk herşeyi onda yaşıyım istedim ilk onun elini tutup ilk ona sarılmak ilk onu öpmek bunları kocamda yaşamak istedim ileride belkide evlendiğimde kocama gecmişimde şu kişiyle şunları şunları yaşadım diyipte onu üzmemek içindi belkide...ona okadar sadıktım ki hayatımı sadece ona adamıştım herşeyim olarak bildim aile sevgisi tatmadığım için ona sığındım bir baba bir abi bir arkadaş dost herşeyim bildim...askere gitti yanına gittim ailemin haberi yokken 1 kac saattde olabilse görebileyim diye...uzak yere çalısmaya gitti onu görebilmek için sattlerce yolculuk yaptım.o burda yokken ailesiyle sorun yaşadım çok büyük hem de ipler tamamen koptu annesi de cocuğua o kızla görüşürsen hakkımı helal etmem demiş..sevgilimde uzak durdu benden arıyorum açmıyor bir gün abisi aradı bir daha onu arama seni sildi dedi bayılmışım ondan sonra zaten psikiyatri hapları kullanmaya başladım...bitmişti tamamen..aradan zaman geçti annesi evimi aradı kızım sen bize hakkını helal et sadece dedi helal olsun dedim kapattık.ve öğrendim ki hayatında başka biri varmış yaz bitti sezon kapandı tabı geldi kendi memleketine beni görmek istedi bende çok seviyorum ya gururumuma yenik düştüm görüştük yolda yürüyoruz uzak dur yanımda yürüme ailemden biri görecek beni tanıyan biri görecek devamlı böyle yazıklar olsun dedim içimden. hep içime attım sözlerini.eve geldim ağlıyorum sürekli....kapattım telefonumu tamamen bitirdim. Düşünseniz ya sevdiğiniz ve yıllarca onu beklediğiniz insan yanımda durma ay gören olacak sürekli böyle konuşuyor size ne yaparsınız?kahroldum resmen..ben korkmuyorum bir bayan olarak o korkuyo sonuçta beni kötüyerden almadı namuslu ev kızıyım insan nasıl böyle der yanımdan yürüme gören olacak neyse aradan zaman sahte bir msn e alıp ağzını aramak istedim dedi ki ben olduğumu bilmiyor tabi yasak bir aşk yaşıyorum kız nişanlı evlenecek ama seviyorum onu dedi yazıklar olsun dedim ben o kadar zorluklara rağmen onu bırakmadım ailemle aram bozuldu dayaklar yedim yine bırakmadım ama sonunda o bunları hiçe sayarak başkasına ait birini seçti yıkıldım çok .annemde sarıldım haklıymışsınız ondan gerçekten fayda gelmezmiş dedim ailemin değerini anladım.onları çiğnememem gerektiğini ve kimseye güvenmemem gerektiğini öğrendim..şuan yalnızım ama yalnızlık bazen en güzeli acı çekiyorum neden çünkü öyle bir insana yıllarımı verdiğim için üzüldüğüm zaman sürekli bayılıyorum sağlığım bozulduğu için ve sevgimi gram hak etmediği için üzülüyorum kendime ."Mükemmmel biri değilim ama beni
beklemeliydin, buna değerdim
Öncelikle Üşenmeden Okuyan Herkese Saygılarımı Sevgilerimi Ve Teşekkürlerimi Sunuyorum.. Bundan 8 yıl önce çok tutkulu bir aşk yaşadım her şey o kadar güzeldi ki beni ne kadar üzse bile sevgim saygım ilk gün ki gibiydi ne yapsa sevgimden ufacık bir şey eksilmiyordu..Lise son sınıftaydım hayat tabi toz pembe o zamanlar okulun en güzel kızıydım ama hiçbir erkeğe bakmazdım arkadaşlarım hep çok güzel kızsın neden biriyle çıkmıyorsun peşinde o kadar kişi varken niye içine kapanıksın derlerdi hep ama ben derslerime vermiştim kendimi...bir gün 2 arkadaş okul çıkısında öğle yemeğine bir kafe ye gittik(şuan yazarken bile ağlıyorum)...kafe de oturuyoruz yemek siparişlerimizi verdik bekliyoruz kafenin alt katında oturuyorduk üst katta da bir erkek bir kız kafamı kaldırdım üst kata baktım biri bana bakıyor ama nasıl hayatımda öyle bir bakış görmedim devamlı bana bakıyor çocuk. tabi utandım ben yemeklerimiz geldi o baktığı için yiyemiyorum ki utanıyorum yanımdaki arkadaşlarıma; çaktırmadan yukarı bakın çocuk bana çok acayip bakıyor dedim onlarda sağ olsun hemen hani nerde diye direk yukarı baktılar çocukta güldü kızların o haline of dedim yanında kız arkadaşı var birde bana bakıyor terbiyesiz dedim.neyse aşşağıya indi bunlar gidiyorlar ama hala arkasını dönüp bana bakıyor bende ona bakıyorum tabi...neyse öyle bakıştık bitti..hayatımda ilk defa bu kadar etkilenmiştim birinden bir daha göremiycem onu sanıyordum...ertesi gün okul çıkışında kızlara söyledim hadi yine o kafeye gidelim dedim kırmadılar beni gittik bir baktım o çoçuk ve bir erkek arkadaşı bizim oturduğumuz masada oturuyorlar şok oldum ellerim ayaklarım nasıl titriyor açılamıyorumda yanlarınada gidemiyorum arkadaslarımıda göndermiyorum bir kız olarak kendimi ağırdan satıyorum ilk adımı karsı taraftan beklerim hep neyse biz hiç oturmadık girmemizle cıkmamız bir oldu cocukta beni gördü ama hiç oralı bile olmamıştı ...aradan yaklaşık 5 gün geçti çarşıda gidiyorum arkadaşlarımla bir baktım yine o çocuk tabi yanında o ilk gün gördüğüm kız arkadası(ama aynı mahalledeki çocukluk arkadaşıymış okul çıkışlarına onu almaya gidiyormuş) beni gördüler aaaa kafedeki kız dediler bende hafif gülümsedım yoluma devam ettim arkamdam ıslık öttürüyo bakmam için ama hiç oralı bile olmadım adliye vardı arkadaslarımla gittim oturdum bahçesine arkamızdan gelmisler yanındakı kızı göndermişler evine erkek arkadasıyla takip etmişler bizi biz oturduk bir baktım aramızda mesafe var baya karşımıza oturdular Allah ım ya takip etmiş beni dedim kızlarda hadi git tanış bak tesadüf sürekli karsılastık bir daha karsılasamıyız fırsat geçti eline işte git dıyorlar ben yok asla gitmem dıyorum neyse yanındakı arkadaşını gönderdı bana cocuk arkadasım nonuzu ıstiyor sakıncası yoksa verirmisin dedi bende verdım bı baktım hemen kalkıp gıttıler numaramı alıp ukala dedımsüreklı mesajlasmalar buluşmalar görüşmeler derken yavas yavas bağlandım derslerim cok guzeldı bır anda bozuldu okula gıtmemezlıkler değişmeler okula gıtsem bıle süreklı arıyo kıskanıyo arkadaslarımdan kımseyle konuşturmuyor o ıkı arkadasımla asla görüşmiyceksin dedi dinledim onu arkadaşlarımla görüşmedim okuldan çıkıyorum onunla buluşuyoruz ailesiyle tanıştırdı sürekli gidip geliyorum herkeze gelin kızım diyor annesi çok hoşuma gidiyordu..ikinci ailem oldu fırsat buldukça onlardayım sevgilimle beraber temizlik yapmalar beraber gezmeler eğlenmeler derken yıl sonu geldi karnemi aldım elime hep zayıf..neyse yaz geldi ve bu Antalya ya gitti çalışmaya ben sürekli arıyorum kıskançlık krizleri geçiriyorum oda asla dışarı çıkmama izin vermezdi hiç bir arkadaşım yoktu beni çok ağlatıyordu aşırı kıskançtı ama sürekli telde konuşuyoruz falan neyse geldi yanıma söz yüzüğü taktık aramızda sürekli onlardayım yine benim ailemde biliyor ama annesi asla gelmedi evimize çok içime atıyordum bunu söylüyorum annene söyle gelsin tanışsın ailemle en azından bir kahvemizi içsin diyorum ama yok gelmiyorlardı ailemde çok dar görüşlü yanlış düşündüler kesinlikle o çocukla görüşmiyceksin dediler ben gizli gizli görüşürdüm hep.abime sürekli yakalanırdım telefonla konuşurken felan sürekli dayak yiyordum.sevgilimle buluştuğumuzda kollarımı gördüğünde düştüm derdim yinede vazgeçmedim.maddi durumumda iyi değildi onunda iyi değildi ama elime para geçse ona ufacık da olsa süprizler yapardım genç kızdım özeniyodum gördüğüm kıyafetlere ben hep onunla harcamak ona bir şeyler almak isterdim öylede yapıyordum.kendime bakmıyorudm hiç.okadar durumu iyi olan beni isteyen kişi vardı ki kimseyi gözüm görmüyordu.gerçekten güzel kızdım isteyen çoktu beni.. ama hep Allaha bir tane eşim olsun sonsuz olsun ilk herşeyi onda yaşıyım istedim ilk onun elini tutup ilk ona sarılmak ilk onu öpmek bunları kocamda yaşamak istedim ileride belkide evlendiğimde kocama gecmişimde şu kişiyle şunları şunları yaşadım diyipte onu üzmemek içindi belkide...ona okadar sadıktım ki hayatımı sadece ona adamıştım herşeyim olarak bildim aile sevgisi tatmadığım için ona sığındım bir baba bir abi bir arkadaş dost herşeyim bildim...askere gitti yanına gittim ailemin haberi yokken 1 kac saattde olabilse görebileyim diye...uzak yere çalısmaya gitti onu görebilmek için sattlerce yolculuk yaptım.o burda yokken ailesiyle sorun yaşadım çok büyük hem de ipler tamamen koptu annesi de cocuğua o kızla görüşürsen hakkımı helal etmem demiş..sevgilimde uzak durdu benden arıyorum açmıyor bir gün abisi aradı bir daha onu arama seni sildi dedi bayılmışım ondan sonra zaten psikiyatri hapları kullanmaya başladım...bitmişti tamamen..aradan zaman geçti annesi evimi aradı kızım sen bize hakkını helal et sadece dedi helal olsun dedim kapattık.ve öğrendim ki hayatında başka biri varmış yaz bitti sezon kapandı tabı geldi kendi memleketine beni görmek istedi bende çok seviyorum ya gururumuma yenik düştüm görüştük yolda yürüyoruz uzak dur yanımda yürüme ailemden biri görecek beni tanıyan biri görecek devamlı böyle yazıklar olsun dedim içimden. hep içime attım sözlerini.eve geldim ağlıyorum sürekli....kapattım telefonumu tamamen bitirdim. Düşünseniz ya sevdiğiniz ve yıllarca onu beklediğiniz insan yanımda durma ay gören olacak sürekli böyle konuşuyor size ne yaparsınız?kahroldum resmen..ben korkmuyorum bir bayan olarak o korkuyo sonuçta beni kötüyerden almadı namuslu ev kızıyım insan nasıl böyle der yanımdan yürüme gören olacak neyse aradan zaman sahte bir msn e alıp ağzını aramak istedim dedi ki ben olduğumu bilmiyor tabi yasak bir aşk yaşıyorum kız nişanlı evlenecek ama seviyorum onu dedi yazıklar olsun dedim ben o kadar zorluklara rağmen onu bırakmadım ailemle aram bozuldu dayaklar yedim yine bırakmadım ama sonunda o bunları hiçe sayarak başkasına ait birini seçti yıkıldım çok .annemde sarıldım haklıymışsınız ondan gerçekten fayda gelmezmiş dedim ailemin değerini anladım.onları çiğnememem gerektiğini ve kimseye güvenmemem gerektiğini öğrendim..şuan yalnızım ama yalnızlık bazen en güzeli acı çekiyorum neden çünkü öyle bir insana yıllarımı verdiğim için üzüldüğüm zaman sürekli bayılıyorum sağlığım bozulduğu için ve sevgimi gram hak etmediği için üzülüyorum kendime ."Mükemmmel biri değilim ama beni
beklemeliydin, buna değerdim