Son Sevgili
Sen gittin gideli
İlktir kalemi elime alışım
Yazılacak o kadar çok şey var ki
Dökülmüyor kağıda sensiz kalan mısralarım.
İlk değil terk edilişim bilirsin
Alışmışım yalnızıklara.
Hangi limana sığınıyorsam
Bavullarım gidecekmiş gibi toplu kalıyor artık,
Çünkü bilirim;
Zincirlerim kırılmış
Yelkenlerim rüzgarı bekler
Savrulur limandan limana
Çaresiz
Boynu bükük
Ve garip...
Ve sen son sevdiğim,
Sırtını döndün ya bana
Alabora ettin ya duygularımı
Ne demeli şimdi
Beni sensiz koyan rüzgara,
Hangi uçurumdan atmalı
Bu yaralı bedeni,
Ne demeli şimdi
Goncasız solan çiçeğe,
Senmiydin beni gecemden alıkoyan,
Senmiydin virane gönlümü ardından sürkleyen.
Yakışmadı bilirim
Yakışmadı ayrılık gözlerimize,
Ama yakıştırdı hayat yakışmayanları mahzun gönlüme.
Gel desem ne çare
Yıkık duygularımı neylesin o deli gönlün.
Zincirleri kırılmış kayık gibiyim,
Dedim ya sevgili,
Rüzgarı bekler yelkenlerim,
Savrulur kıyıdan kıyaya
Çaresiz
Boynu bükük
Ve garip.
Ala bora olur duygularım kimsesiz limanlarda,
Ben hep sana yelken açtım,
Oysa sen umarsızca rüzgarlara bıraktın beni,
Usulca yükledin yıkık duygularımı
Veda dahi etmeden bir gece rüzgarında yolcu ettin sen beni,
Ne demeli sevgili,
Ne demeli acımasızca terk edişine.
El bile sallamadın
Boynu bükük ve kimsesiz gittim senden isteksizce,
Sen son sevgili
Ayrılık gömleğini giydirdin ya bana,
Bir dua okumadan
Helalleşmeden toprağa verdin ya beni.
Sen son sevgili
Hayatın kalleşliğini
Ve her aşkın
Bir ayrılığın başlangıcı olduğunu hatırlattın ya bana.
Gidiyorum şimdi,
Sırtımda heybem
Ve içinde sana ait duygularım
Paramparça
Ve ağır yaralı..
Artık beni görecek kadar uzun rüyaların ,
Ve his edecek kadar temiz duyguların olmayacak.
Hepsini bir gece rüzgarında
Yolcu ettiğin gemiye yükledin ya güzel kız.
Artık şehrin titrek yakamozları
Kulaklarına fısıldamayacak çığlıklarımı,
Ve kıyıdaki martılar resmimi göstermeyecek sana.
Her Pazartesi
Ve 16 aralık olmayacak takvimlerin yapraklarında.
Her gelen yıl eksik
Ve eksikliğinin ezilmişliğiyle merhaba diyecek yeni aşklara.
Bak her şey eksik yokluğumuzla,
Güneş ısıtmayacak gönülleri,
Ay aydınlatmayacak taze duyguları,
Martılar çığlık atmayacak sessiz şehirlerde,
Ve gemiler yelken açmayacak rüzgarlara.
Bak her şey eksik yokluğumuzla,
Ve sen son sevgili
Yıkık gönüllerin eşsiz perisi kalacaksın
Aşk masallarında,
Ve ben
Her mahkemede kalemi kırılan
Dar ağacında başı dik sallanan
Ölüme gülümseyen
Ve faili meçhul cinayetlerin
Parçalanmış figürü olacağım
Tüm sahnelerde...
Güle güle son sevgili
Seni ve ölümü çok seviyorum..
Sen gittin gideli
İlktir kalemi elime alışım
Yazılacak o kadar çok şey var ki
Dökülmüyor kağıda sensiz kalan mısralarım.
İlk değil terk edilişim bilirsin
Alışmışım yalnızıklara.
Hangi limana sığınıyorsam
Bavullarım gidecekmiş gibi toplu kalıyor artık,
Çünkü bilirim;
Zincirlerim kırılmış
Yelkenlerim rüzgarı bekler
Savrulur limandan limana
Çaresiz
Boynu bükük
Ve garip...
Ve sen son sevdiğim,
Sırtını döndün ya bana
Alabora ettin ya duygularımı
Ne demeli şimdi
Beni sensiz koyan rüzgara,
Hangi uçurumdan atmalı
Bu yaralı bedeni,
Ne demeli şimdi
Goncasız solan çiçeğe,
Senmiydin beni gecemden alıkoyan,
Senmiydin virane gönlümü ardından sürkleyen.
Yakışmadı bilirim
Yakışmadı ayrılık gözlerimize,
Ama yakıştırdı hayat yakışmayanları mahzun gönlüme.
Gel desem ne çare
Yıkık duygularımı neylesin o deli gönlün.
Zincirleri kırılmış kayık gibiyim,
Dedim ya sevgili,
Rüzgarı bekler yelkenlerim,
Savrulur kıyıdan kıyaya
Çaresiz
Boynu bükük
Ve garip.
Ala bora olur duygularım kimsesiz limanlarda,
Ben hep sana yelken açtım,
Oysa sen umarsızca rüzgarlara bıraktın beni,
Usulca yükledin yıkık duygularımı
Veda dahi etmeden bir gece rüzgarında yolcu ettin sen beni,
Ne demeli sevgili,
Ne demeli acımasızca terk edişine.
El bile sallamadın
Boynu bükük ve kimsesiz gittim senden isteksizce,
Sen son sevgili
Ayrılık gömleğini giydirdin ya bana,
Bir dua okumadan
Helalleşmeden toprağa verdin ya beni.
Sen son sevgili
Hayatın kalleşliğini
Ve her aşkın
Bir ayrılığın başlangıcı olduğunu hatırlattın ya bana.
Gidiyorum şimdi,
Sırtımda heybem
Ve içinde sana ait duygularım
Paramparça
Ve ağır yaralı..
Artık beni görecek kadar uzun rüyaların ,
Ve his edecek kadar temiz duyguların olmayacak.
Hepsini bir gece rüzgarında
Yolcu ettiğin gemiye yükledin ya güzel kız.
Artık şehrin titrek yakamozları
Kulaklarına fısıldamayacak çığlıklarımı,
Ve kıyıdaki martılar resmimi göstermeyecek sana.
Her Pazartesi
Ve 16 aralık olmayacak takvimlerin yapraklarında.
Her gelen yıl eksik
Ve eksikliğinin ezilmişliğiyle merhaba diyecek yeni aşklara.
Bak her şey eksik yokluğumuzla,
Güneş ısıtmayacak gönülleri,
Ay aydınlatmayacak taze duyguları,
Martılar çığlık atmayacak sessiz şehirlerde,
Ve gemiler yelken açmayacak rüzgarlara.
Bak her şey eksik yokluğumuzla,
Ve sen son sevgili
Yıkık gönüllerin eşsiz perisi kalacaksın
Aşk masallarında,
Ve ben
Her mahkemede kalemi kırılan
Dar ağacında başı dik sallanan
Ölüme gülümseyen
Ve faili meçhul cinayetlerin
Parçalanmış figürü olacağım
Tüm sahnelerde...
Güle güle son sevgili
Seni ve ölümü çok seviyorum..