Yöre: Diyarbakır

Çermik Kaplıcalarına bir pehlivan gelmiş ve Çermik beyine bir haber gönderip; "Ya bana bir rakip bulsun ya da bahşişimi versin gideyim." diye ferman okumuş. Bey; "Bahşiş vermek kolay; ama ona bir rakip bulamazsak beyliğimizin adına gölge düşer." diye düşünmüş. Çevreye haber salıp tez elden bir rakip bulunmasını istemiş. Beyin yakınlarından biri; "Ben, Şirinvare'de çok güçlü bir çoban gördüm." deyince, bey de hemen bu çobanı bulup getirmelerini emretmiş.

Çoban, anasıyla helalleşip beyin huzuruna gelmiş. Bey de ona dileğini anlatarak; "Ya bu güreşi kazanıp beyliğin şerefini kurtarırsın; ya da kellen gider." demiş. Çoban, boynu bükük, mecbur kabul etmiş. Güreş, başlamış. Çoban, çok güçlü; diğer pehlivan da çok ustaymış. Bu nedenle öğlene kadar yenişememişler. Başından korkan çoban, bakmış ki olacak gibi değil; bir yumruk vurup pehlivanın ciğerini söküp öldürmüş. Sonuçtan memnun olan bey, dileğini sormuş. Çoban da koyunlarını rahatça otlatabilmek için "Sakaltutan otlağı"nın kendisine verilmesini istemiş. Bey de onun bu dileğini kabul etmiş. O zamandan beri Sakaltutan Otlağı'nın mânevî sahibinin bu çoban olduğu söylenir. Burada otlayan koyunların sütlerinin de bol olacağına inanılır.
​