fqessquar222
MFC Üyesi
- Konum
- ESKİŞEHİR
-
- Üyelik Tarihi
- 17 Nis 2009
-
- Mesajlar
- 182
-
- MFC Puanı
- 59
Babaları ve anneleri önde, kendileri arkada, yanlarında yörelerinde, trafikte benzi atmış milyonlarca genç ellerinde pet şişelerle hayatlarını belirleyecek bir sınava girdiler.
Dualarla.
Yapamadılar sıfırı çektiler. Okullarda bir şey öğretemediğimizin açık göstergesi.
Hayatta başarı için bir hedefi olmalı insanın önce. Sonra bu hedefe ulaşmak için uygun zemini moral motivasyonu olmalı. Ailede uygun biçimde başlamalı eğitim. Okul öncesiyle devam etmeli. Çevre tarafından desteklenmeli. Mutlu, eğitim öğretime önem veren insanlar olmalı etrafında.
Okullar temiz olmalı, güvenlikli olmalı, spor müsabakaları olmalı, sanatsal etkinlikler olmalı, matematik daha birinci sınıftan oyunlaştırılarak çocuğa sevdirilmeli, basit fen deneyleriyle çocuklar fen bilimlerine alaka duyar hale getirilmeli. Dikteden ezberden vazgeçilmeli. Çarpım tablosu ezberletilmemeli, ritmik saymayı belleyen çocuk öğrenir zaten. Okuma alışkanlığı denen şey okumayı öğrenen çocuğa ilk olarak basit eğlenceli metinler hikâyeler yaşına uygun kitaplar okutularak verilmeli. Evde kitap gazete bişey bişey okumalı anneler. Çocuklar sürekli bulaşık yıkarken ya da dizi izlerken görmemeli annelerini. Okulu ve öğretmenini sevmeli çocuk. Kısa vadede gününü planlamayı öğrenmeli .Yapabileceklerini keşfetmeyi aynı zamanda sorumluluklarının neler olduğunu öğrenmeli. Oyun oynamalı, iyi beslenmeli, saygı görmeli, ruhsal ve fiziksel gelişimine katkıda bulunulmalı.Dayak yememeli..İstismar edilmemeli.Çalıştırımamalı.
Bu basitçe ifade etmeye çalıştığım girdilerin hangisi çıkıyor bizim yazıcıdan?
Bizim yazıcı şunları çıkarıyor. Yakın zamanda müfredatı değiştirdiler. Düşünen, sorgulayan, bilgiye ulaşma yollarını öğrenen, öğrenci merkezli bir sisteme geçildi. Ama sınavlarda müfredata uyan sorular hazırlanmadı. Okullarda proje üreten, performansa dayalı, çoklu zekâ kuramına uygun ilgi ve istidatlarına göre öğrenci yetiştirmeye çalışırken çocukları uçurtma yapmaya ve uçurtmayı hangi fizik kurallarına göre uçurtmaları gerektiğini belletirken onlar havuz problemi (mecazen) sormaya devam ettiler.
Özgüveni yüksek, kendini gerçekleştirebilen, bilgili bireyler yetiştirmeyi hedeflerken başarısızlığa düştükçe iyice güvenini yitiren bir nesille baş başa kaldık.
Geçenlerde bir bağımlılık seminerine katıldım. Okullardaki uyuşturucu kullanma oranlarını duysanız dehşete düşersiniz. En yakınızdaki parklarda uyuşturucu satılıyor. Çocuklar, gençler boşluklarını dolduran yerlere gidiyor.
Biz hala bayramlar kutlansın mı, kutlanmasın mı, orada mı kutlansın, burada mı kutlansının derdindeyiz. Bu çocukların artık bir bayramı yok zaten.
Bu başarısızlığı öğretmenin kalitesizliğine bağlayan anlayışı da reddediyorum. Bileşik kapları reddeden bu zihniyete isyan ediyorum. Bu öğretmenleri, bu sistemin üniversiteleri yetiştiriyor. Her ilde üniversite kurmayı hedefleyen bu sistem önce üniversitelerinin lise seviyesindeki kalitesini sorgulamak zorunda değil mi? TÜRK- İŞ yoksulluk sınırını yaklaşık üç bin olarak belirlemiş. En yüksek öğretmen maaşı iki bin civarında. Yoksulluk sınırındaki öğretmenin bileşik kapların hangi kefesinde olduğunu kim belirleyecek?
Yeni düzenlemenin ne anlama geldiğini kimse biliyor mu?
İnsanlar geçmişle hesaplaşma derdindeyken geleceklerinin nereye gittiğinin farkındalar mı?
Çin gibi hem büyüyeceksin, hem de ucuz emekten nemalanacaksın.
Bu hedefsiz ,umutsuz yeterince destek görmeyen çocuklardan olduklarındann fazla bişey beklemeyin.
Yeni eğitim sisteminden de başarılı bilim adamları, sporcular, sanatçılar yetiştirmesini beklemeyin.
Eve ekmek götürme derdindeki öğretmenden de.
Dualarla.
Yapamadılar sıfırı çektiler. Okullarda bir şey öğretemediğimizin açık göstergesi.
Hayatta başarı için bir hedefi olmalı insanın önce. Sonra bu hedefe ulaşmak için uygun zemini moral motivasyonu olmalı. Ailede uygun biçimde başlamalı eğitim. Okul öncesiyle devam etmeli. Çevre tarafından desteklenmeli. Mutlu, eğitim öğretime önem veren insanlar olmalı etrafında.
Okullar temiz olmalı, güvenlikli olmalı, spor müsabakaları olmalı, sanatsal etkinlikler olmalı, matematik daha birinci sınıftan oyunlaştırılarak çocuğa sevdirilmeli, basit fen deneyleriyle çocuklar fen bilimlerine alaka duyar hale getirilmeli. Dikteden ezberden vazgeçilmeli. Çarpım tablosu ezberletilmemeli, ritmik saymayı belleyen çocuk öğrenir zaten. Okuma alışkanlığı denen şey okumayı öğrenen çocuğa ilk olarak basit eğlenceli metinler hikâyeler yaşına uygun kitaplar okutularak verilmeli. Evde kitap gazete bişey bişey okumalı anneler. Çocuklar sürekli bulaşık yıkarken ya da dizi izlerken görmemeli annelerini. Okulu ve öğretmenini sevmeli çocuk. Kısa vadede gününü planlamayı öğrenmeli .Yapabileceklerini keşfetmeyi aynı zamanda sorumluluklarının neler olduğunu öğrenmeli. Oyun oynamalı, iyi beslenmeli, saygı görmeli, ruhsal ve fiziksel gelişimine katkıda bulunulmalı.Dayak yememeli..İstismar edilmemeli.Çalıştırımamalı.
Bu basitçe ifade etmeye çalıştığım girdilerin hangisi çıkıyor bizim yazıcıdan?
Bizim yazıcı şunları çıkarıyor. Yakın zamanda müfredatı değiştirdiler. Düşünen, sorgulayan, bilgiye ulaşma yollarını öğrenen, öğrenci merkezli bir sisteme geçildi. Ama sınavlarda müfredata uyan sorular hazırlanmadı. Okullarda proje üreten, performansa dayalı, çoklu zekâ kuramına uygun ilgi ve istidatlarına göre öğrenci yetiştirmeye çalışırken çocukları uçurtma yapmaya ve uçurtmayı hangi fizik kurallarına göre uçurtmaları gerektiğini belletirken onlar havuz problemi (mecazen) sormaya devam ettiler.
Özgüveni yüksek, kendini gerçekleştirebilen, bilgili bireyler yetiştirmeyi hedeflerken başarısızlığa düştükçe iyice güvenini yitiren bir nesille baş başa kaldık.
Geçenlerde bir bağımlılık seminerine katıldım. Okullardaki uyuşturucu kullanma oranlarını duysanız dehşete düşersiniz. En yakınızdaki parklarda uyuşturucu satılıyor. Çocuklar, gençler boşluklarını dolduran yerlere gidiyor.
Biz hala bayramlar kutlansın mı, kutlanmasın mı, orada mı kutlansın, burada mı kutlansının derdindeyiz. Bu çocukların artık bir bayramı yok zaten.
Bu başarısızlığı öğretmenin kalitesizliğine bağlayan anlayışı da reddediyorum. Bileşik kapları reddeden bu zihniyete isyan ediyorum. Bu öğretmenleri, bu sistemin üniversiteleri yetiştiriyor. Her ilde üniversite kurmayı hedefleyen bu sistem önce üniversitelerinin lise seviyesindeki kalitesini sorgulamak zorunda değil mi? TÜRK- İŞ yoksulluk sınırını yaklaşık üç bin olarak belirlemiş. En yüksek öğretmen maaşı iki bin civarında. Yoksulluk sınırındaki öğretmenin bileşik kapların hangi kefesinde olduğunu kim belirleyecek?
Yeni düzenlemenin ne anlama geldiğini kimse biliyor mu?
İnsanlar geçmişle hesaplaşma derdindeyken geleceklerinin nereye gittiğinin farkındalar mı?
Çin gibi hem büyüyeceksin, hem de ucuz emekten nemalanacaksın.
Bu hedefsiz ,umutsuz yeterince destek görmeyen çocuklardan olduklarındann fazla bişey beklemeyin.
Yeni eğitim sisteminden de başarılı bilim adamları, sporcular, sanatçılar yetiştirmesini beklemeyin.
Eve ekmek götürme derdindeki öğretmenden de.