korhan futacı ve kara orkestra'dan bir şarkı. albümün yedinci şarkısı ve dört dakika kırk saniye uzunluğunda. nesnel olarak bu kadar işte. öznel olarak ise şarkının isminin gittiği yer mi, yoksa depresif ve huzursuz hali mi daha değerli seçemedim. seçebildiğim en önemli şey güzelliği.

albümün* en karamsar en ağır şarkısı. ancak albüm en güzelini seçemeyecek kadar güzel. van gogh'un, sien, boya ve absent tutkusunun kedere yansımış hali. aksın boyalar aksın!
*
anlatamam içimdekileri
korkarsın kaçarsın
ve hiç istemem üzülmeni
merak etme pisliği
laflarım ağır gelir
hikayem kasvetlidir
mutlu günün devrilir
yerine keder gelir
keder gelir
keder gelir
siyah saçlı çıplak kadın
önünde duruyorum
içine çekme beni
öğrenme hikayemi
tutarım içimdekini
bırakmam azgın iti
laflarım çürük gibi
kusarım sessizliği
sessizliği
sessizliği
kusarım sessizliği

o siyah saçlı çıplak kadının koynuna girip çıkarken sen
yuttuğun boyaları rengarenk kusarken sen
absent göllerinde uçan balıklarla yüzerken sen
adına keder dediğin kadının adıymış sien

anlat bize sen anlat
anlat bize sen anlat..
aksın boyalar aksın​