Sevgili...
Ben seni çok başka sevdim..!
Kimseyi sevmediğim gibi sevdim…!
Yanında olmasam da...
Sana dokunamasam da..!
Kokunla ciğerlerimi dolduramasam da..!
Seni uzaktan sevmek zorunda kalsam da..!
Ben seni çok başka sevdim...
Alıştım dersem yokluğuna sakın inanma...!
Henüz alışamadım.
Değişmedi bende hiçbir şey.
Ben hala tam istediğin gibiyim...
Yalnızım, mutsuzum...
Hala sol yanımda duruyor acım...
Birkaç mevsim daha sürer bu acı...
Birkaç yaz daha...
Ve hala bu kadar yanıyorsa canım ne kadar unutabildiğimi sen düşün...
Ateş olmayan yerden duman çıkmaz sevgili...
Şayet gözümde, gönlümde tütüyorsan içimde yanıyorsun demektir...
Sevgili…
Ben çocuksu ışıltı bulaşmış gözlerini, ta uzaklardan yüreğime dokunmanı, beni başka dünyalara alıp götürmeni sevdim…
Sen sustukça sana susamayı, sana doyamamayı, doyulmaz olmanı sevdim…
Gözlerimin ‘’Sen’’ diye dolmasını, canım deyişinin içimi ısıtmasını sevdim…
Ben en çok seni sevdim seni özledim…
Her gittiğinde gözyaşlarımla yıkadım dünyayı….
Seni her bulduğumda yeniden döndüm hayata….
Yüzünü görmediğim, varlığını hissetmediğim her gün ben öldüm…
Ey sevgili, işte ben seni böyle çok, böyle delice sevdim...
Seni çok başka sevdim…!
Hiç kimse görmesin seni diye…..!
Yüreğimin en derinine gizledim…!
Adını anmayı yasakladım kendime…!
Sadece güzel yüreğim diye sesleniyorum..!
İnan öfkemden değil.!
Adını anan dilimden bile kıskandım sakındım seni..!
Güzel yüreğim ben seni çok ama çok sevdim..
Alıntı

elinize sağlık..