Gece ışıl ışıldı gökyüzü

Önce her yıldıza senin adını verdim, yetmedi

Ben yalnız gözlerini yıldız bildim

Herkes sarhoş olacağı yıldızı ararken

Ben senin gözlerinde bitirdim içki kadehlerini

Her şey siyah beyazken

Ben mavi bir düşte gezindim

Konuk oldum uykularına

Gördüğün her rüyanın içindeyim

Gördüğün deniz miydi

Ben o denizin martısıydım

Bir ormanda mı yürüyordum

Ben o ormanın en ulu ağacıydım

Sen bir dağın tepesinde görüyorken kendini

Ben dorukların beyazlarındaydım

Sonsuz hasret ateşiydim ben her gece kapında yanan

Sen bile söndüremezdin beni

Çünkü hasretin sen varken bile sönmeyenden di

Kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim

Ne kadar yakınsan o kadar uzaktın benden

Elimi uzatsam tutabilirdin

Ama bir o kadar da ulaşılmazdın

Kaçanlardan değildim ben kaçmadım

Ben yüreğimin sesini dinledim ve aslında yüreğim SENDİN

Her sözcüğü denedim seni anlatmak için

Her sözcüğün üstünde durup bin kez düşündüm

Ya onlar anlatamadı seni yada sen onlara yetmedin

Ben ki bu kadar konuşmayı seven

Böylesine laf cambazı bir tek seni tarif edemedim

Sözcükler yetmedi ya renklere sarıldım bende

Bir tek mavi anlattı seni maviye yakışan sendin

Ne kendimi sakladım nede sözlerimi

Duygularım içtendi seni kendimi sever gibi sevdim

Tutkuyla bağlandım ama sevda senin tutsağın değildi

Ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğüm sendin

BU DÜNYADA ALDIĞIM TATLI BİR HUZURDUN

Uçsuz bucaksız yollarda koluma takıp yürüdüğüm sendin

Gecemi aydınlatan mehtap aradığım yar SENDİN

Sen şarkıların tadıydın ben her şarkıda seni dinliyordum

Dinle ey YAR :

Sana bağımlı olmadan büyüttüm bu sevdayı içimde

Sen olsan da olmasan da büyümeye devam edecek bu sevda

Sevmişim bir kere seni bunun sonu yok

Seni özlemeyi de sevmeyi de en çok ben bilirim

Hiç yakınmadım bundan

Üstelik, kavuşmama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken

Sana dokunamamak böylesine yüreğimi acıtırken yinede bil ey YAR:

BİL Kİ BEN YÜREĞİMİ ACITAN BU YARAYA İNAT DOKUNMADAN

ÖZLERİM SENİ YILLARCA…​