Sen beni hiç sevmedin mi Anne !!!

*Bir evlattan Anneye Mektup..*

Ahh Anne !!!

Sen beni hiç sevmedin

Sevmeyi mi bilmedin Anne..

Bana sarıldın öptün
Kokladın kucakladın..
Ağladığımda ağladın
İlk adımlarımda yanımdaydın..

Büyüdüm...

Senin Başında ana kokulu örtün vardı..

Anne bende takayım dedim..
Kızım sen daha küçüksün dedin
Saçlarımı süsledin..

Seni gördüm bazen namaz kılarken..
Bende kılayım Anne dedim
Kızım sen bilmezsin
Sonra kılarsın dedin..

Bir kitap okuyordun
Anlamadığım bir dilde..
Anne bende okuyayım dedim..
Kızım sen derslerine çalış dedin..

Büyüdüm..

Üniversite kazandım..
Doktor olacaktım..
Sen çok mutluydun Anne..

Bana ne hazırlıklar yaptın..
Valizimi en iyisinden aldın..
çamaşır aldın..
Üşümeyeyim diye üç çeşit kazak ördün..
Çorap ısıtmaz dedin
Renk renk patikler ördün..

Beni uğurlarken bana bakışlarını gördüm
Gözyaşların yanaklarından nasılda akıyordu..

Herşeyin tamammı diye telaşlanıp bir oraya bir buraya koştun..

Herşeyim tamamdı Anne..
Hiç üşümedim Anne..

Öldüm

Kara toprak çok soğuktu Anne..

Sonra iki kişi geldi birşeyler sordu
Üniversite sınavı gibi değildi Cevaplayamadım Anne
İki kolumdan tutup beni alevlere attılar
Diplomam beni kurtarmadı Anne..

Saçlarım tutuştu önce
Küçükken süslediğin,
Tokalar taktığın saçlarım yanıyor Anne

Kızgın saclar getirdiler Üzerinde namaz kıl dediler
Bilmezsin demiştin ya Anne

Öğrendim kızgın sacın üzerinde kılıyorum anne
Sende namaz kılarken bu kadar acı çektinmi Anne..

Amellerin varmı dediler
Hani azığın dediler
Anne bana valiz hazırlamıştın
İçine amel koymayı unutmuşsun.
Ben burada çaresiz acılar içinde kaldım Anne..

Sen beni hiçmi sevmedin Anne !

Sen beni sevmeyi hiç bilmedin anne
insan sevdiğini her şeyden korudu
sen beni cehennem ateşinden koruyamadın annem

Ve insan düşünür durur ..