Manavgat Çayı gürül gürüldü;bir tekne henüz
uyanıyordu doğan güneşe bakarak geç kalmış-
lığından utanmış...Yıldızların,Ay'ın gökte kaybo-
luşlarının hüznündeydi bir genç kız balkonunda,
ellerinin arasına almış tazecik yanaklarını...
Dalmıştım Manavgat'ın asiliğine,homurdanarak
koşmasına deryaya doğru...'Seleukeia!' bağırtı-
sıyla uyandım düşümden bir cadının...'Yuh lan,
yerlisine kıran girdi;elin gavur karısı buldu beni
Çay'ın orta yerinde,köprü üstünde...Kaderim
kötü;ben ne edem?' Anlamaz,anlamaz baktım
yüzüne...Ben ki,istedim mi yedi lisan döktürü-
rüm de sular seller gibi;yedi cihan hayran,hay-
ran dinler beni...''Ne diyon bacım?''Seleukeia!
Seleukeia!''Ahan da,benim gibi bir azla yetin-
mez ve illa ki çok bilir bir zatı bilem apıştıran
bir kelime...''Ne lan o?' Allah sizi inandırsın,'şu
karı başımdan defolup gitse' ile o anlayamadığım
esrarengiz nesnenin ne olduğunu bilebilme bü-
yüsü arasında savruluverdim bir sağa,bir sola...
Hayatımda duyduğum en güzel kelimelerden bir
tanesi: Seleukeia! Ve fakat ne olduğunu bilmiyor-
dum ve gözleri değdi kadının gözlerime lacivert
bir bıçak gibi...Öldürücü,salaklaştırıcı,müthiş...
'De get lan,işim var benim...' diyeceğim;ağzım
açılmıyor...Adamın biri beliriverdi omuz başımda,
'Ben biliyom;yukarı doğru tarihi şeher,Selekela...'
'Bi daha o kelimeyi ağzına alma!' diye bağırdım
kulağına,patlatırcasına...' Kadın korkarak baktı,
'Hello baby,how are you?' dedim gülümseyerek
bembeyaz tenine...

(Canım çekerse) DEVAM EDECEK...

devamında kızıl saçlı hatun var sanırım :=)