“Ramazan (-ı Şerif) ayı öyle bir aydır ki, insanlara hidâyet (doğru yolu gösteren) ve yine hidâyet ve Furkan (doğru yolu gösterici ve hak ile batılı birbirinden ayırıcı âyetler) den beyyinat (nice açık de-liller) olan Kur’ân onda indirilmiştir.

Öyleyse içinizden kim o ayda hazır olursa, onu tutsun. Kim de hasta olur yahut bir sefer üzere ise, o halde başka günlerden sayılı (günler orucunu kaza etsin). Allah size kolaylık diler, zorluk dilemez. (Allah-u Teâlâ bütün bunları size meşru etti) ta ki sayıyı tamamlayasınız. Ve sizi, hidâyet ettiğinden dolayı Allah’ı tekbir edesiniz ve şükredesiniz.”

Ramazan-ı Şerif öyle büyük bir aydır ki, bunun kadar kıymetli hiçbir ay yoktur. Bu mübarek ayda Kur’ân-ı Azimüşşan, Levh-i Mahfuz’dan birinci kat semadaki Beytül-İzzet’e indirildi. Sonra Hazreti Cebrail Aleyhisselam Kur’ân-ı Azimüşşan’ı, âyet âyet Rasûlüllah’a (sas) taşıdı. Bu ne büyük iştir, bunu takdir eden var mı acaba? Ben edemiyorum, siz edebiliyor musunuz? Derler ki: “Elde olan beyde olmaz.” Sûre-i Hicr’de şöyle buyrulur: “Zat-ı Akdesime kasem olsun ki, sana tekrarlanan yediyi (Fatiha Sûresi’ni) ve büyük Kur’ân’ı verdik.” (Âyet 87)

Mevlâ Teâlâ bu âyet-i celîlede şöyle buyurmuş oluyor: “Habibim! Fatiha-ı Şerif ile Kur’ân-ı Azim’i vermekle bütün dünyanın ve ahiretin en büyük devletini sana vermiş olduk. Kureyş’in köşkleri, sarayları, ticaret kafileleri sana verilenlerin yanında toz sayılır, hiç sayılır. En büyük zengin sen olmuş oldun. Bundan daha büyük devlet olsa onu sana verirdim, fakat yok.” Allah-u Teâlâ Peygamber Efendimiz’e (sas) ne verdi ise bize de verdi. Bu nimeti bilelim, bunun ehli olalım.
Şöyle bir dörtlük vardır: “Allah’ın yasak perdelerini yırtan (yani O’na muhalefet eden) âlim çok büyük bir fesattır. Cahilane ibadete devam edenler (Allah-u Teâlâ’ya muhalefet eden) âlimden de büyük fe­sattır. “Cahilin sofusu şeytanın maskarası” derler ya. Bu ikisi âlemlerde büyük bir fitnedir. (Kimin için fitnedir?) Dininde bunlara uyan kimse için.” Ders âyet-i celîlemizde Allah-u Teâlâ Ramazan-ı Şerif’te indirilen Kur’ân-ı Azimüşşan’ın insanlara hidâyet olduğunu buyurmuştu.

Kur’ân-ı Kerim’in insanlara hidâyet oluşu iki türlüdür:

1. Kur’ân-ı Kerim’in bazı kimseleri elinden tutup onları Hazreti Allah’a teslim etmesidir.

2. Kur’ân-ı Kerim’in diğer hidâyet oluş şekli ise; ders âyet-i celîlemizde buyrulduğu üzere insanları doğru ve yanlış olana delâlet etmek üzere sadece yol göstermesidir.
Ramazan ayında bir farz ibadeti eda eden, di­ğer aylarda yetmiş farz ibadeti sevabı alır. İmam-ı Rabbanî, Ramazan-ı Şerif hakkındaki yazmış olduğu mektuplarının birinde şöyle buyurur: “Mübarek Ramazan ayında, bütün iyilikler, bütün bereketler bulunur. Bunların hepsi Allah-u Teâlâ’nın zatındaki üstünlüklerden gelmektedir. Bu üstünlüklerin hepsi de, kelâm şanında bulunmaktadır.

Kur’ân-ı Mecid, bu her şeyi cami olan hakikatin (kelâm sıfatının) bir mahsulüdür. Bundan dolayı bu mübarek ayın Kur’ân-ı Mecid ile tam bir münasebeti vardır. Şu cihetten ki; Kur’ân-ı Kerim, bütün kemalâtı cami olup, bu ay ise o kemalâtın neticesi ve semereleri olan bütün hayırları camidir. Anlatılan münasebettendir ki; Kur’ân-ı Kerim bu ayda nazil olmuştur. Bu ayda Kur’ân-ı Kerim’i hatmeden kimse onun bereketinden mahrum kalmaz. Kim bu ayı birlik, beraberlik, huzuru kalp ile geçirirse yıl boyu bu hali devam eder. Bu ayda nafile olarak yapılan namaz, zikir, sadaka ve benzeri ibadetler, diğer aylarda eda edilen farz ibadetlerin sevabı ile eşittir.”
Ya Rabbi! Bu Din-i Mübin-i İslam’ı kalkındırmaya bizleri vesile kıl. Hepimize sevdir onu...

​