Polonya-Litvanya Birliği, Birinci Polonya Cumhuriyeti, İki Ulus Cumhuriyeti, İki Ulus Birliği veya İki Halk Birliği , 17. yüzyıl Avrupasının en güçlü ülkelerinden biriydi.

Lehistan-Litvanya Birliği 1 Temmuz 1569 tarihinde imzalanan Lublin Antlaşması ile kuruldu.[1] Bu antlaşmayla Lehistan Krallığı, Litvanya Grandüklüğü ve Kraliyet Prusyası tek bir devlet olarak birleştiler ve Avrupa'nın en güçlü ülkelerinden biri haline geldiler. Aslında bu ülkeler 1569 yılından önce de işbirliği halindeydiler. Lehistan ve Litvanya 1386 yılında Litvan Jagiellon Hanedanının Lehistan'ı yönetmeye başlamasından sonra aynı krallar tarafından yönetilmekteydiler. Ancak Lublin Birliğine gelinceye kadar kral hariç iki ülkenin bütün yönetim organları ayrı tutulmaktaydı. İki ülkenin ayrı meclis (Sejm) ve senatosu vardı. Kraków ve Vilnius'ta ayrı başkentler bulunmaktaydı. Birleşmeden sonra Krakow'da tek bir meclis ve senato kaldı. Başkent 1596 yılında da Varşova'ya taşındı.

Birlik, 17. yüzyılın başlarında altın çağına ulaştı. Devletin güçlü bir parlamentosu vardı. Otuz Yıl Savaşları'na katılmak istemeyen soylular parlamentoda çoğunluk oluşturmaktaydı. Bu tarafsızlık, Avrupa'nın her köşesini kasıp kavuran Siyasi-Dini çatışmalardan ülkeyi uzak tutmak için yetti. İsveç'e kafa tutabilecek kadar güçlenen devlet, Rus Çarlığı'na, Osmanlı İmparatorluğu'na ve himayesindeki devletlere başarılı yayılmacı saldırılar başlattı. Özellikle Rusya'nın yaşadığı Karışıklık Dönemi süresince devlet, işgalleri hızlandırdı, Birlik askerleri Moskova'ya girdi ve orayı zapt etmeyi başardılar. 27 Eylül 1610, tarihinden 4 Kasım 1612, tarihindeki bir kuşatmayla sürülene kadar orayı ellerinde tuttular.

Birliğin gücü bu olaylardan sonra gitgide azalmaya başladı. Ülkenin güneydoğusunda 1648'de başlayan Ukrayna Kazakları'nın çıkardığı Hmelnitski Ayaklanması'nın durumu günden güne ciddiyetini artırıyordu. Yıllardır ülkenin ordusunda savaşan Kazaklar, artık kendi devletlerini kurmak istediler ve de başarılı oldular Rusların koruması altında Pereyaslav Antlaşması'yla Kazak Hetmanlığı adında bir devlet kuruldu.

Devletin başına gelen bir diğer felaket ise, 1655 yılında başlayan ve "Tufan" olarak adlandırdıkları İsveç akınlarıdır. Bu akınların ve işgallerin üzerine bir de Erdel Dükü George II Rákóczi ve Brandenburg Elektörü Frederick William'ın da saldırıları eklenince, çok ağır bir savaş patlak verdi.

Lehistan-Litvanya Birliği'nin ekonomisi büyük ölçüde feodal tarıma dayanmaktaydı. Kölelik 15. yüzyılda yasaklandı ve 1588 yılında ise tamamen kaldırıldı. Onun yerine ikinci bir serf sistemi getirildi. Köylüler büyük ölçüde tahıl yetiştiriyorlardı.

Lehistan-Litvanya Birliği 16. yüzyılın Batı Avrupa'sına ürün tedariği konusunda önemli bir rol oynamıştır. Özellikle en çok tahıl (çavdar), büyük baş hayvanlar (sığırlar) ve kürk. Bu üç ürün, ülkenin Batı Avrupa'ya ihraç ettiği ürünlerin toplam %90'ını oluşturmaktaydı.[2]

Gdańsk gemilerinin çoğu Hollanda'nın Anvers ve Amsterdam gibi şehirlerine tahıl ticareti yapıyorlardı. Tahılın yanı sıra diğer deniz ürünleri ve ahşap ürünlerin ticareti yapılmaktaydı. Kara yolu vasıtasıyla da Alman devletlerinin topraklarına özellikle Leipzig ve Nuremberg şehirlerine büyük baş hayvan ticareti, (Yaklaşık 50.000 baş) post, kürk, tuz, tütün, kenevir, pamuk (Çoğunlukla Varşova'dan) ve keten ticaretleri yapılıyordu. Şarap, meyve, baharat, kıyafet, balık, bira da üretilip, dış topraklara ihraç ediliyordu. Ayrıca lüks eşyalar da satılmaktaydı (Kanaviçeler).

16. ve 17. yüzyıllar arasında ülkenin dış ticaret dengesi pozitiften negatife kaydı. Bunun en büyük sebebi ise coğrafi keşifler oldu. Coğrafi keşiflerle birlikte eski ticaret yolları önemini kaybetti. Kehribar Yolu'da bunlardan biriydi. Ülke, Asya ile Avrupa arasındaki kervan yolunda kurulmuştu. Bu yol da önemini kaybedince ekonomi bozuldu. Bu olaylardan sonra Rusya ile yeni yerel ticari yollar kuruldu.

Birliğin para birimi złoty ve grosz idi. Gdańsk şehrinin kendi paralarını basma ayrıcalığı da vardı.

Birliğin ordusunun temeli, Polonya Krallığı ve Litvanya Büyük Dükalığı'nın ordusu oluşturur. Ordunun komutası Atamanlardaydı. Aslında 1581 yılına kadar bu unvan sadece savaşta geçerliydi. Daha sonra kalıcı bir unvan haline getirildi. En ilginç dizilimi ağır zırhlı atlı birlikler olan Kanatlı Hüssarlar yapıyordu. Litvan askerler ordunun yaklaşık dörtte üçünü oluşturmaktaydı. Ayrıca orduda Kazak ulusundan askerler de bulunuyordu. Orduda Teber, mızrak, kılıç, kalkan, ok ve yay kullanılmaktaydı. Genelde hafif zırhlar giyen piyadelerin kafalarında da yöresel başlıkları vardı. Yıllar sonra ateşli silahları da kullanmaya başlayan ordu, daha da güçlendi.