- Konum
- ىαкαяyλ
-
- Üyelik Tarihi
- 27 Kas 2009
-
- Mesajlar
- 24,120
-
- MFC Puanı
- 79
Realizmin şiire yansımış biçimine Parnasizm denir. Fransa'da 1860'ta "Çağdaş Parnas" adlı şiir dergisinin çevresinde toplanan sanatçılara "parnasyen" adı verilmiş, bunların oluşturduğu şiir akımı da Parnasizm olarak nitelenmiştir. Kısaca, Parnasizm, "şiirde gerçekçilik" demektir.
Parnasizm, hayalci ve duygucu romantik şiire karşı bir tepkidir. Realizmi ve Natüralizmi hazırlayan koşullar Parnasizm için de geçerlidir. Felsefe alanında Pozitivizmin öne çıkmasıyla bilimsel çalışmalar önem kazanmış, edebiyatın şiir kolunda da dış dünyayı duygusallıktan uzak bir biçimde anlatan şiirler değer kazanmıştır.
Parnasizmin Özellikleri
Parnasyen şairler, "şiir"i çok emek verilen bir iş olarak görmüşler, bir kuyumcu titizliğiyle şiirler yazmışlardır.
Parnasizm, duygucu ve hayalci lirik şiire bir tepkidir. Parnasyen şairler içe dönük ve duygucu şiir yerine, dış dünyayı nesnel bir bakışla anlatan şiire önem vermişlerdir.
Parnasizmde en önemli ilke "sanat için sanat"tır. Buna göre güzellik ancak güzel biçimlerle elde edilebilir. Şiirin görevi siyasal, toplumsal sorunları anlatmak değil, insanlara "güzel"in ne olduğunu göstermektir.
Parnasizm, seçkin kişilere seslenen bir edebiyat akımıdır.
Şiirde ölçü, kafiye ve ses uyumu çok önemsenmiş, şiirin biçimsel yönden kusursuz olmasına çalışılmıştır. Parnasyenler en çok "sone" biçimini kullanmışlardır.
Eski Yunan ve Latin mitologyasına yeniden dönülmüş, bu değerlerin yok olup gitmesinden duyulan kaygılar dile getirilmiştir.
Şairler, kendi kişiliklerini şiirlerine yansıtma mışlar, gözlemlerine dayanarak dış doğa görünümlerini şiirleştirmişlerdir.
Sanatçılar şimdiki zaman yerine, geçmiş zama-nın kişi ve olaylarına yönelmişler, Hint, Mısır, Filistin gibi uzak ve yabancı ülkelerin efsane ve kültürlerinden yararlanmışlar, egzotik temaları işlemişlerdir.
Bazı parnasyen şairler, şiirlerinde felsefi düşüncelere bilim ve fenle ilgili düşüncelere yer vermişlerdir.
Dilin açık ve yalın olmasına, ustalıkla kullanılmasına çok önem verilmiştir.
Parnasizm, yalnızca bir şiir akımıdır.
Önemli Temsilcileri:
Theophlle Gautier: şiir
Theodore Banville: şiir
Leconte de Lisle: şiir
Jose Maria de Heredla: şiir
François Coppee: şiir
Parnasizmin Türk Edebiyatındaki Temsilcileri:
Tevfik Fikret: şiir
Yahya Kemal Beyatlı: şiir
Parnasizm, hayalci ve duygucu romantik şiire karşı bir tepkidir. Realizmi ve Natüralizmi hazırlayan koşullar Parnasizm için de geçerlidir. Felsefe alanında Pozitivizmin öne çıkmasıyla bilimsel çalışmalar önem kazanmış, edebiyatın şiir kolunda da dış dünyayı duygusallıktan uzak bir biçimde anlatan şiirler değer kazanmıştır.
Parnasizmin Özellikleri
Parnasyen şairler, "şiir"i çok emek verilen bir iş olarak görmüşler, bir kuyumcu titizliğiyle şiirler yazmışlardır.
Parnasizm, duygucu ve hayalci lirik şiire bir tepkidir. Parnasyen şairler içe dönük ve duygucu şiir yerine, dış dünyayı nesnel bir bakışla anlatan şiire önem vermişlerdir.
Parnasizmde en önemli ilke "sanat için sanat"tır. Buna göre güzellik ancak güzel biçimlerle elde edilebilir. Şiirin görevi siyasal, toplumsal sorunları anlatmak değil, insanlara "güzel"in ne olduğunu göstermektir.
Parnasizm, seçkin kişilere seslenen bir edebiyat akımıdır.
Şiirde ölçü, kafiye ve ses uyumu çok önemsenmiş, şiirin biçimsel yönden kusursuz olmasına çalışılmıştır. Parnasyenler en çok "sone" biçimini kullanmışlardır.
Eski Yunan ve Latin mitologyasına yeniden dönülmüş, bu değerlerin yok olup gitmesinden duyulan kaygılar dile getirilmiştir.
Şairler, kendi kişiliklerini şiirlerine yansıtma mışlar, gözlemlerine dayanarak dış doğa görünümlerini şiirleştirmişlerdir.
Sanatçılar şimdiki zaman yerine, geçmiş zama-nın kişi ve olaylarına yönelmişler, Hint, Mısır, Filistin gibi uzak ve yabancı ülkelerin efsane ve kültürlerinden yararlanmışlar, egzotik temaları işlemişlerdir.
Bazı parnasyen şairler, şiirlerinde felsefi düşüncelere bilim ve fenle ilgili düşüncelere yer vermişlerdir.
Dilin açık ve yalın olmasına, ustalıkla kullanılmasına çok önem verilmiştir.
Parnasizm, yalnızca bir şiir akımıdır.
Önemli Temsilcileri:
Theophlle Gautier: şiir
Theodore Banville: şiir
Leconte de Lisle: şiir
Jose Maria de Heredla: şiir
François Coppee: şiir
Parnasizmin Türk Edebiyatındaki Temsilcileri:
Tevfik Fikret: şiir
Yahya Kemal Beyatlı: şiir