Artık biliyorum ne kadar seversem seviyim seni sevmeyeceksin beni..
Ne kadar hissedersem hissediyim seni ....değmeyecek tek bir zerrene bile ,doğmayacağım kalbine biiliyorum...
Birisiyim senin için herhangi birisi..Sevimli, tatlı belki dokunulası biri..
Sadece uğruna herşeyini feda etmiş biri..Aman herkes, herkes için bişeyler feda ediyor işte ne önemi varki...??
Öyle biri işte öylesine biri. . .

Ama en acısı ne biliyormusun..?
Ne kadar çok yalvarırsam yalvarıyım sende kaybettiklerimi vermeyecek hayat bana geri..
Ve en komiği, hiç birine pişman değilim biliyormusun dilim hala beddualara değmedi..Bunca yalana ihanete ragmen hala kin dolmadı kalbim..


Kaç ayna kırdım kendi yüzümde ihanetin beliriverdiğinde gözlerimde...Kaç kez akıttım kanımı aşkını damarlarımdan akıtmak için..
Kaç kalp kırdım kırılan kalbimi onarmak için..Kaç defa ,kaç geceler yazdım sana..
Kaçıncı kabus bu ,bu kaçıncı ayrılık...
Sayamıyorum biliyormusun canımın acısını sayamıyorum...29 harf birleşipte bir acıyı anlatmaya yetmiyor !!
Sevsem olmuyor seni ,kızsam olmuyor ,terketsem bırakıp gitsem bir çare bulsam sana bir çare..
Seni benden beni senden kurtarsam..Sahi neydi bizi bu kadar bağlayan..?
Ben öyle bir gül dümki koklamak dokunmak istersinde bana dikenlerim batar diye sana dikenlerimi bile kendi içime batırdım..
Kanadım çok kanadım...Şimdi iç kanama geçiren aşkın son dakikalarındayım...Kendi kanımda boğuyorum yine kendimi..
Senin haberinin bile olmadığı anların birinde yine..Geçen sene bu zamanlar yok yok ondan önceki sene yada bir önceki..
Ne farkederki...Bak işte gene aynı zamanlar gene aynı acı...

Neden yazıyorumki gene sana ulaşmıcak yazılardan biri ulaşsada anlamıcağın sana uzak kalan kelimeler..
29 harfe sığdırılamamış bi yaşayamamışlık...Aslında evet hani herkes aşkını yazarya yaşadıklarını..
Ben sende en çok yaşayamadıklarımızı yazdım..
Ve son kabul ediyorum kırdın kalemimi bu defa..Adımın yanına hiç yazılmamış adın eksik kalsın benim lügatımdan..​