Otistik çocuklar için müzik terapisi ve dili

OTİSTİK ÇOCUKLAR İÇİN MÜZİK TERAPİSİ VE DİLİ

Müzik Terapisi insan davranışlarında pozitif değişiklikler yaratmasıyla bireysel yaşamayı geliştirici eşsiz bir uygulamadır.

O, sosyal-duygusal, anlama-öğrenme ve irade-motor hareketler alanlarında gelişmeyi teşvik edici bir araç olarak müziğin kullanılmasıyla birleşen bir meslektir. Müzik Terapi, özel çocuk, genç, tıbbi tedavi altındaki yetişkin, kurumsal ve eğitimsel unsurları ile çok geniş bir işlev çeşitliliğine sahiptir. Müzik etkilidir. Çünkü o iletişim sözlü olmayan biçimidir. O doğal bir güçlendiricidir, o anında etkindir ve müzikle ilgisi olmayan yetenekleri pratik yapmak için motivasyon sağlar. En önemlisi başarılı bir medyumdur. Çünkü hemen hemen herkes en azından bir müziğe pozitif tepki verir.

Bir müzik terapistinin eğitimi, tüm müzik sınıflarını, psikolojideki belirlenmiş dersleri, özel eğitimi, anatomideki temel dersleri ve müzik te-----e tecrübe edilen alanların tümünü içine alır. İzleyen kurs programında öğrenciler 6 ay boyunca klinik stajlarını tamamlarlar ve yazılı sınava tabi tutulurlar. Başarılı olanlar kursa devam ederler veya geri kalanlar sınavı tekrar alırlar.

Müzik Terapi, özellikle konuşmadan ve korkutmadan, doğal bir medyum olması nedeniyle otistik çocuklar için yararlıdır. Paralel müzik aktiviteleri, çocuğun nesnel unsurlarını desteklemek için terapisti, ailesi, öğretmeni veya diğer bir yetkili tarafından dizayn edilir. Müzik terapisti gözlem yapmalıdır. Örneğin, çocuğun diğer insanlarla sosyal aktivitede bulunma gereksinimini; müziğe göre bir topu ileri veya ileri hareket ettirmesi veya diğer insanlarla birlikte zilleri çalması gibi müzikle ilgili oyunlar bu aktiviteleri teşvik etmek için kullanılabilir. Göz teması, gözünün önünde bir aleti çalmak suretiyle dikkatini odaklamak veya gözünün önünde el çırpmak suretiyle sağlanabilir. Tercih edilen müzik bir çember oluşturmuş veya sandalyede oturan çocukların sosyal davranışlarındaki işbirliğinde geniş bir çeşitlilik olması için raslantısal olarak kullanılabilir.

Müzik Terapi, özellikle ses meditasyonunda ve gelişmesinde etkilidir. Otistik çocuklar arasında gözlenen iletişimdeki birkaç eksik kişisel olmayan veya hiç olmayan sesleri kapsar. Ses, homurdanmak, ağlamak, çığlık atmak, gırtlaktan çıkartılan sesler ve uğuldamaktan ibarettir. Anlaşılmayan yabancı kelimeler gibi gözüken veya zor anlaşılan kelime veya sesler ile araya karışan karmaşık anlaşılmayan sözlerin birleşmesi tonlama olmadan aynı sesler kullanılarak seslendirilir. Yüksek düzeyde otistik sesleri, bazı çocukların anlamlı olmayan veya monoton seslerle, deyimler, cümleler veya daha uzun cümleler kurarken, anlamsız sözlerin üst üste tekrarlanması veya zamiri tersine çevirmesini ihtiva eder. Otistik çocuklar normal olarak okulda müzik sınıfında ders görmeye başladığında, öğretmen müziğin otistik çocuğun diline yardım ettiğini görebilir.

Otistik çocukların müziğe karşı görülmedik bir duyarlılıkları olduğunun ispat edildiğine dikkat çekilmiştir. Ender olarakta olsa bir enstrüman çalarken, bazıları mükemmel bir şekilde müzik aletini tam notasında çalar. Bu görülmedik heves nedeniyle, müzik terapistleri geleneksel olarak otistik çocuklarla çalışır. Bazı çocuklar sadece belirli seslere duyarlıdır. Bir çocuk ksilofon çaldıktan sonra, esas gamına uygun olarak harmonik seriyi kendiliğinden söyleyebilir. Dikkatli bir incelemede, heceler harmonik şarkısı ile çiftlenerek birleşti ve çocuk sesindeki sesli ve sessiz harfleri birleştirmeye başladı. Yakın bir zaman sonra terapistin söylediği daha karmaşık bir melodi ksilofon ile basit 2-3 nota ile çalındı ve çocuk kademeli olarak onları taklit etmeye başladı.

Otistik çocuklar bazen konuşmazlar ama şarkı söylerler, müzik terapistleri ve müzik eğitmenleri, ağızla söylenen müzik aktiviteleri ile sesler üzerinde sistematik çalışabilir. Müzik sınıflarında basit kelimeler ile şarkılar, tekrarlanabilen kelimeler ve hatta tekrarlanan saçma heceler otistik çocuğun lisanına yardım edebilir. Anlamlı kelimeler, görsel ve dokunularak oluşan şarkı kompozisyonları ayrıca bu işleme kolaylık sağlayabilir. 6 yaşındaki anlamsız sözleri tekrar eden bir çocuk, terapist-öğretmenin harmonik akompaniman ve tamamıyla ritmik olarak bir melodiyi basit soru cevaplarla söylemesiyle konuşmayı öğrendi. Çocuk şarkı söylerken nesneleri tuttu;

Bir elma yiyebilirmiyim? Evet, evet
Bir elma yiyebilirmiyim? Evet, evet
Bir elma yiyebilirmiyim? Evet, evet
Evet, evet, evet

ve

Bir kalem yiyebilirmisin? Hayır, hayır
Bir kalem yiyebilirmisin? Hayır, hayır
Bir kalem yiyebilirmisin? Hayır, hayır
Hayır, hayır, hayır

Diğer bir otistik çocuk isimleri ve eylem fiillerini öğrendi. Büyük bir bebek oyuncağı terapist öğretmen tarafından elle oynatıldı ve şarkı oluştu;

Bu bir bebek
Bu bir bebek

Bebek zıplıyor
Bebek zıplıyor

Bu bir bebek
Bu bir bebek

Daha sonra kelimeler yürüyor, oturuyor, uyuyor vb. ile yer değiştirildi. Bu şarkılarda koyu olan kelimeler terapist-öğretmen tarafından derece derece daha alçak bir sesle söylendi. Her kelime tekrarlandığında, çocuk gerçeğe tepki olarak kendi ekolalik taklidini kullanabildi. Müzik tamamen kesildiği zaman, çocuk sorulara cevap olarak cümleleri söyleyebildi; Bu nedir? Bebek ne yapıyor?

Diğer otistik çocuklar, soru ve cevapların her ikisi de bir şarkıda birleştirildiği zaman anlamlı cevaplar vermeyi öğrendi. Sonraki cümleler göz kırp, göz kırp küçük yıldız (twinkle twinkle little star) ayarına yakın olarak bir çocuk ile şarkı gibi söylendi ve kelimelerin sesi kademeli olarak azaltıldı. Çevredeki sesleri bir çocuk için odaklarken, şarkı tamamıyla gramer olarak doğru şekilde planlanır.

Dinle, dinle, ne duyuyorsun? (Teypte ses çalar)
Ben bir ambulans duyuyorum.
(Ben bir bebek ağlaması duyuyorum)
(Ben annemin bana seslendiğini duyuyorum vb.)

Otistik çocuklar, müziğin azalmasıyla izleyen cümlelerin etkisi, akışı ve ritmine uyum sağlamak için şarkıları söylerken monoton sesleri azaltıp aşırı büyük adımlarla yürümeye başladılar. Aileler ve öğretmenler şarkı ile görülen sesin bu ahenkli özelliğini çocuğa hatırlatmada aynı şekilde yardım edebilirler.

Belirlenen şarkılar oluşturulurken sınıftaki diğer çocukların tümü öğretmenleri ile zaman geçirir. Repertuvardaki şarkılar genellikle tekrar edilebilir olması gerektiği hatırlanmalıdır. Hatta daha yüksek seviyede metot kitapları bile basit kelimelerin tekrarından oluşur. Böyle kitaplardaki kelimeler otistik bir çocuk için o an kritik gibi gözükmüyorken, beraberce kelimeleri koyarak basitçe artan kapasite, bu çocuklar için önemli bir başlangıçtır.

Zamanın büyük gruplara sınırlandırıldığı öğretmenler için, hemen hemen tüm şarkı söyleme denemeleri, aktivite devam ederken çocuğun dikkatinin odaklanması ile ve yavaşça, anlaşılır olarak şarkı oluşturulduğunda otistik çocuk için çok yararlıdır. Sınıftaki bir otistik çocuğun sessizce bir şarkıyı tüm kelimeleri ile söylediğini duymak memnuniyet verici bir olaydır. Aynı çocuğun müzik sınıfı dışındaki konuşmalarında bu kelimeleri kullanmaya çalıştığını duymak bu çocuğun dil potansiyeline çok özel bir yardım yaptığını gösterir.

Hazırlayan:Funda Atar