Osmanlı devletinde devşirilen çocukların bir kısmı bol proteyinli ve nişastalı besinlerle beslenmek ve ağır idmanlarla eğitlmek suretiyle bu bölük için yetiştirilirdi. Bu idmanların en önemlisi ise yağlı mermere tokat idmanıydı. Devşirilen ecnebi çocukları akşama kadar yağlı mermelere tokat atarak kendilerini yetiştirdi bu elemanlardan mermeri çatlatmayı veya kırmayı başaranlar tokatçı bölüğüne alınırdı.
Savaşlarda tokatçı bölüğü ordunun en gerisinde yer alır ve savaş sonuda bozguna uğrayan düşman üzerine bırakılırdı. Tabi hâliyle akşama kadr mermer tokatlamaktan nasır tutmuş ellere düşman askerlerinin miğferleri çerez gibi gelirdi tokadı yiyen düman askerinin miğferi yamulur tabiri caizse feleği şaşardı (hatta bu tokatkatı yediği için kafa tası parçalanan askerler bile olduğu söylenmektedir) Tokatçı bölüğünün işi bittikten sonra her hangi bir darbe almayan veya tokat yediği halde hayatta kalan askerler bırakılırdı. Bu askerler bir daha Osmanlı ordusuyla savaşmaya cesaret edemezlerdi savaşsalar dahi tırstıklarından düşük bir performans ortaya koyarlardı.
Bazende tokatçılar savaşın başlarında öne sürülürdü. Böylece düşman askerelerinin: tokat yiyip yere yığılan askerleri görmesi sağlanarak savaşma isteyinin zayıflatılması hedeflenirdi.