Fatih Sultan Mehmed'in bahçıvanlığa özel bir merakı vardı. Bu meslekte iddialıydı ve bu yüzden boş vakitlerinin çoğunu bahçıvanlığa ayırır, bundan da büyük bir haz duyardı.

II. Beyazıt'ın okçuluğa merakı zaaf düzeyindeydi. Öyle ki, ülkedeki ok ve yay imal eden ustaları İstanbul'da toplamış ve onlara özel bir çarşı yaptırmıştı.

I. Mahmud Hilalci, mühür kazıcısı ve kuyumcuydu. Eserlerini çarşıda sattırır, eline geçen paralarla sadakalarını dağıtır, ufak tefek ihtiyaçlarını karşılar, bundan da büyük bir mutluluk duyardı.

II. Selim, hacıların hac yolunda kullanacakları asalara hilaller yapar ve onlara hediye etmekten mutlu olurdu.

Kanuni Sultan Süleyman, iyi giyinmeyi severdi. Babası gibi kuyumculuğa meraklıydı; ama şiir alanında, komutanlığı ve yöneticiliği kadar iddialı bir padişahtı.

II. Abdülhamid'in at binme, yüzme, atıcılık gibi merakları vardı. Silah kullanmakta pek yetenekliydi.

III. Mehmet kaşık ustasıydı. Hattatlığa meraklıydı ve iddialı bir şairdi.

I. Ahmet, babası gibi kaşık ustasıydı. Okçular için yaptığı fil dişi yüzükler sebebiyle 'kemankeşler loncasına' aitti. 'Çerkes kamçılar' işlemekle maharetlidir.

II. Osman, çocukluğundan itibaren sarraçlığa ilgi duymuş, bindiği atların eğerlerini kendisi imal etmiştir.

Sultan İbrahim, II. Selim gibi hacıların asalarına hilal yapardı. Onun 'bağa' işçiliği yaptığı da biliniyor.