Önyargı (Kısa Öykü)



Çocuk elindeki bozukluklarla koşarak pasteneden içeri girdi.İçerisi o kadar kalabalıktı ki gördüğü ilk boş yere kuruldu.Az sonra garson kız elinde masaları sildiği bezle çocuğa yaklaştı.
-Buyur ufaklık
-Şeyy ben bi çikolatalı pasta istiyorum ne kadar acaba?
-50 kuruş

Çocuk elindeki paraları saydı ve üzgün bi yüz ifadesiyle paralara bakti. Bir yandan garson kız sabırsızlanıyordu. içerde bi sürü insan vardı ve bu parası yetmeyecek olan çocukla vakit öldürüyordu.
çocuk tekrar sordu.

-Dondurma ne kadar acaba?
kız sert bir dille
-35 kuruş! dedi.

çocuk paralarını tekrar kontrol ettikten sonra kıza dönerek;

-Bi dondurma alabilir miyim dedi.
Çocuk kendine getirilen dondurmayı yedikten sonra yine geldiği gibi koşar adımlarla pastaneden çıktıgitti. Garson kız çocuğun bıraktığı boş dondurma tabağını almaya masaya yönelmişkenbirdenbire gözleri doldu.hatta bir kaç damla yaşla masayı sildi.

Çocuk 15 kuruş bahşiş bırakmıştı.

Hayatta bize en çok zarar veren önyargılarımızdır.
Önyargıyı hayatımızdan çıkarttığımız zaman daha mutlu bireyler olacağız.